Na de eerste premier van het onafhankelijke Maleisië, Tunku Abdul Rahman, werd het land bestuurd door premier Tun Abdul Razak Husein (1970-1976). Na zijn overlijden werd hij opgevolgd door premier Tun Hussein Onn. Daarna kwam dr. Mahathir Mohamad als premier aan het bewind. Het is vooral deze laatste die Maleisië op de wereldkaart gezet heeft. Enerzijds op internationaal vlak met zijn boude politieke uitspraken, anderzijds als inspirator voor een modern Maleisië, voorzien van eigen industrie en een goede infrastructuur. Een aantal opvallende gebouwen werd gedurende zijn regeerperiode neergezet. De beroemde Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur zijn hiervan slechts één voorbeeld. Ook de aanleg van een formule I circuit kwam er op zijn initiatief. Dankzij dit economische succesverhaal geldt Maleisië in de islamitische wereld als een inspirerend voorbeeld.

Op zijn beurt werd premier Mahathir in 2003 opgevolgd door de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Abdullah Ahmad Badawi. Onder Mahathir streefde Maleisië ernaar om in het jaar 2020 op het niveau te staan van een eerstewereldland (Wawasan 2020 – Visie 2020). Premier Abdullah is van mening dat er dringend iets gedaan moet worden aan de educatie van het Maleisische volk. Daartoe werd 9MP ontwikkeld (The Ninth Malaysia Plan). De boodschap is dat het sterk gedaalde opleidingsniveau van de verschillende scholen en andere opleidingsinstituten dringend op een hoger peil gebracht moet worden. De plannen van Pak Lah, alsmede zijn beleid, waren niet echt een succes. Aangezien in Maleisië de grootste partij de premier mag leveren, besloot het bestuur van UMNO om een nieuwe premier aan te stellen. Met ingang van maart 2009 is Dato’ Seri Najib Tun Razak de nieuwe premier. Hij is uiteraard reeds vele jaren lid van UMNO. Hij bekleedde een aantal ministersposten. Zijn laatste positie was die van minister van financien. Hij is de oudste zoon van de tweede Maleisische premier, Tun Abdul Razak.