Vanaf Red Bay gaat Highway 510 verder als wat een ‘Gravel Highway’ wordt genoemd. Dat is een onverharde weg die bedekt is met verpulverd grind. Hij loopt tot Cartwright, een traject van ongeveer 325 kilometer. Onderweg zijn nog wel enkele dorpen met tank- en overnachtingsmogelijkheden, onder meer Mary's Harbour. Vanuit de haven van dit dorp vaart tussen begin juni en half september dagelijks de veerboot Trinity Pride een paar keer naar het dorp Battle Harbour (zie hierna). Die overtocht duurt ongeveer een uur en er kunnen alleen passagiers mee. Informatie via tel. +1-709-921-6325.

Battle Harbour

Dat Battle Harbour is een gerestaureerd vissersdorpje op Battle Island en dat op zich is weer onderdeel van een archipel voor de oostkust ter hoogte van Mary’s Harbour en Lodge Bay. Naar verluidt was Battle Harbour eens een soort hoofdstad van Labrador. Het was in de tijd dat de Fransen visrechten rond het Island of Newfoundland hadden, een toegangspoort naar wateren waar de eigen Newfoundlandse vissers ongehinderd konden werken. Er ontstond een drukke vishandel en visverwerkingsindustrie. Met het groeiende aantal inwoners kwamen er ook voorzieningen als kerken, scholen, winkels en een ziekenhuis.

Poolreizigers

Begin twintigste eeuw gebruikten avonturiers het eiland als uitvalsbasis voor reizen naar de noordpool. Poolreiziger Robert Peary bijvoorbeeld maakte in 1909 hier vandaan wereldkundig dat hij als eerste de noordpool had bezocht.

Historic Trust

Door verbeterde transport- en bewaarmogelijkheden werd de gevangen vis na 1955 steeds vaker meteen naar de afnemers en consumenten vervoerd. Daardoor nam het belang van het eiland sterk af. Activiteiten werden naar elders overgeplaatst en de bewoners begonnen weg te trekken. Begin jaren negentig was het een uitgestorven plek. Het dorp werd vervolgens overgedragen aan de Battle Harbour Historic Trust. Die is het gaan opknappen en toegankelijk maken voor bezoekers. Tegenwoordig is het een nationaal historisch stadsgezicht en een openluchtmuseum met de sfeer van eind negentiende eeuw dat in de zomer tot leven wordt gebracht. In enkele pandjes zijn exposities over de visserij en de historie van het eiland, in andere zijn overnachtingsaccommodaties voor bezoekers die willen overblijven. Een rondleiding is bij de toegangsprijs inbegrepen. Over het eiland lopen enkele wandelroutes, onder andere door toendralandschap en over oeroude rotsen. Vanaf de kust kunnen walvissen, orka’s, zeehonden en dolfijnen worden gesignaleerd.

Cartwright

Aan het eind van Highway 510 ligt Cartwright. Al in 1775 vestigde de Engelse handelaar en avonturier George Cartwright zich hier. Hij begon er een vis- en bonthandelsbedrijf. Uiteindelijk kwam dat in 1837 in handen van de Hudson’s Bay Company en die heeft nog altijd een winkel in dit iets meer dan zeshonderd inwoners tellende plaatsje. Op Flagstaff Hill had kapitein Cartwright een uitkijkpost met verdedigingswerken en daarvan zijn twee kanonnen bewaard gebleven.

Gannet Islands Ecological Reserve

Circa veertig kilometer uit de kust liggen Grady Harbour en andere eilanden, behorend tot het Gannet Islands Ecological Reserve. Hier leeft de grootste alkenkolonie in Noord-Amerika. Er broeden naar schatting meer dan tienduizend paren en dat is naar verluidt veertig procent van alle alken in Canada. Ook zitten er grote hoeveelheden papegaaiduikers, meer dan 38.000 paren en daarmee in omvang de derde kolonie van Noord-Amerika. Bovendien zijn er meer dan 35.000 zeekoetparen. Net als de alken komen die alleen aan land om te nestelen en te broeden. De rest van hun tijd brengen ze op zee door. In tegenstelling tot wat de naam van dit reservaat doet vermoeden, komen hier geen jan-van-genten (in het Engels gannet) voor. Het eiland is vernoemd naar een Engels negentiende-eeuws onderzoeksschip dat zo heette. Er gaan geen rondvaarten naar deze onbewoonde eilanden en er zijn geen voorzieningen.

Veerboot en kustvaarder

Cartwright is halteplaats voor de veerboot Sir Robert Bond uit en naar Lewisporte en Goose Bay, en voor de kustvaarder Northern Ranger uit en naar Goose Bay en Black Tickle. Beide zijn vrachtschepen die ook ruimte voor passagiers hebben. Het motorschip Bond neemt bovendien auto’s mee en doet dat van circa half juni tot ongeveer half november. De Northern Ranger vaart eveneens van half juni tot half november maar heeft geen capaciteiten voor auto’s van passagiers. Naar Goose Bay is een tocht van circa dertien uur, naar Lewisporte ongeveer 24 uur. Reserveren is niet noodzakelijk maar wordt wel aangeraden. Informatie via tel. +1-709-535-0810.

Waterexcursies

Vanaf de aanlegsteiger in de haven worden in juli en augustus rondvaarten en kanotochten gemaakt. Onder meer kunnen walvisexcursies en meerdaagse kano-avonturen naar afgelegen stranden en inhammen langs de kust en aan de rivieren worden geboekt. Informatie via tel. +1-709-653-2223 of tel. +1-709-938-7444.

Porcupine Strand

Ten noorden van Cartwright ligt het Porcupine Strand, ook wel Wonder Strand genoemd. Dat betreft een 56 kilometer lange zandstrook langs de kust. Naar verluidt zou de wondernaam van Vikingen komen die hier zouden zijn geweest. Archeologisch onderzoek daarnaar is al een aantal jaren gaande. Er zijn diverse plekken gevonden met bewijzen van menselijk verblijf. Die zijn echter tot zevenduizend jaar oud en dat is veel ouder dan de tijd van de Vikingen.