De Tourtonnelaan werd aan het begin van de 18e eeuw aangelegd op verzoek van Jean Tourton, eigenaar van de plantage Tourtonne, en was een van de eerste landverbindingen tussen de noordelijke plantages en de stad. Tegenwoordig is de voormalige koffieplantage omgebouwd tot de woonwijken Tourtonne 1 tot en met 6. De laatste jaren is aan de Tourtonnelaan op zondagochtend een marktje ontstaan. Sinds het economisch dieptepunt wordt op de markt, behalve groente en fruit, ook tweedehands kleding te koop aangeboden. Het gebruik van gedragen kleren was tot voor kort nog taboe. Men wist immers nooit zeker of de vorige eigenaar van het kledingstuk geen wisi (zwarte magie) voor je had ‘gezet’.

Combé

Tussen de Palmentuin en de Mahonylaan ligt het sfeervolle wijkje Combé. De plantage Combé werd aangelegd aan het eind van de 17e eeuw door Nicolaas Combé. Het gebied werd rond 1800 verkaveld en uit die tijd stammen de eerste woonhuizen. Combé behoort dan ook tot de oudste woonwijken van Paramaribo. De eerste huizen werden van hout gebouwd in diverse bouwstijlen en hebben een eigen karakter. Ondanks het soms geringe comfort geven de meeste nog steeds onderdak aan hele gezinnen.

Opvallend tussen de houten huisjes is het stenen gebouw van het St.-Vincentius ziekenhuis aan de Koninginnestraat. Het hospitaal heeft een dubbele zuilengalerij en een rij beelden aan de voorzijde van het gebouw.

Op de hoek van de Grote Combéweg en de Mahonylaan is de Combémarkt, een iets luxere uitvoering van de Centrale Markt aan de waterkant. Eigenlijk is het een grote supermarkt met stalletjes eromheen. Alles wat u aan levensmiddelen niet heeft kunnen vinden op de Centrale Markt vindt u hier.

Eten op Blauwgrond

De route naar de wijk Blauwgrond in Paramaribo voert u langs een aantal villawijken zoals Elizabeths Hof en Mon Plaisir, waar de crème de la crème van Suriname woont. Satellietschotels in de voortuin en zwembaden in de achtertuin markeren het woongebied van de nouveau riche.

Het ressort Blauwgrond, in de volksmond ‘Blawgron’, wordt zo genoemd omdat de grond vroeger een blauwachtige kleur had. Er wordt beweerd dat er hier en daar blauw zand aan de oppervlakte voorkomt. Aannemelijker voor de verklaring van de naam is de voormalige indigoteelt in dit gebied, de grondstof voor blauwe kleurstof.

Blauwgrond is Klein-Indonesië. De overwegend Javaanse bewoners openen vanaf een uur of zes hun eetstalletjes. Aan de Josephine Samson-Greenstraat is rond de groenwitte moskee Darul Falah een concentratie van deze warungs te vinden. Ze variëren van schamele houten standjes tot uitgebreidere restaurants, maar verkopen allemaal saoto (zoute soep), saté, bakabana (gebakken banaan), nasi en bami.

Vlakbij in de Narainastraat staat een felgekleurde hindoetempel. De felle kleuren van de tempel en de beeldversiering duiden op de meer orthodoxe richting van het hindoeïsme, de Sanatan Dharm.

Leonsberg

Het meest noordelijke deel van de Anton Dragtenweg is de voormalige koffie- en cacaoplantage Leonsberg. Toen gouverneur Frederici deze plantage aan het eind van de 18e eeuw liet aanleggen, noemde hij haar Boekoe naar het beroemde fort van de marrons Baron en Boni dat de gouverneur met zijn korps Zwarte Jagers had weten te veroveren. Vroeger stond de weg naar Leonsberg dan ook bekend als Boekoedan. De verbindingsroute langs het water geeft doorkijkjes op de Surinamerivier. Vanaf Leonsberg kunt u de oversteek maken naar het openluchtmuseum Nieuw Amsterdam. Bij de steiger kan het druk zijn met bezoekers en hengelaars, vooral tegen de schemering als de vissen goed gaan bijten. Enkele warungs daar bieden een eenvoudig Javaans menu aan, in de middag is het langs het water prettig zitten.