Dat puntje heet North Cape. De tip daarvan bestaat uit een rotsachtig en zanderig rif van meer dan drie kilometer waarvan bij eb circa zeshonderd meter kan worden bewandeld. Bij opkomende vloed raakt het rif overstroomd en ontmoeten de Gulf of St. Lawrence en de Northumberland Strait elkaar met soms spectaculaire getijdenwisselingen. De stranden rondom bestaan uit rood en wit zand. Na een storm spoelt daar veel Irish moss aan. De plek is in trek bij tal van zee- en kustvogels en zeehonden. Een uit 1866 daterende vuurtoren waarschuwt schepen voor het rif.

Atlantic Wind Test Site

Het is de winderigste locatie van de provincie. Daarvan profiteert de Atlantic Wind Test Site aan Regional Route 4 bij het noordelijke eind van Route 12. Sinds 1980 worden hier experimenten uitgevoerd met tal van soorten windmolens voor de opwekking van elektriciteit. Daarbij zijn onder meer Nederlandse windmolenbouwers betrokken. Onder andere staat hier wat de grootste windmolen van Noord-Amerika wordt genoemd. Er is een bezoekerscentrum bij, het North Cape Complex, waar onder andere video’s over windenergie worden getoond. De ingang is aan 21817 Route 12.

North Cape Complex

In dat North Cape Complex bevinden zich ook een zee-aquarium, een historisch museumpje en een restaurant. In de museumdisplays is onder andere materiaal te zien over de geschiedenis van de plek, scheepswrakken en spookschepen. In het aquarium zijn in deze regio voorkomende vissen en schelpdieren te bekijken. Vanuit het restaurant heb je uitzicht rond bijna de hele noordwestelijke punt van de provincie. Het North Cape Complex is open van half mei tot half oktober.

Confederation Trail

In North Cape begint (of eindigt) de superroute Confederation Trail. Deze is circa 250 kilometer lang en verbindt de westpunt en de oostpunt van het eiland. Daarom wordt hij ook de ‘Tip to Tip’-route genoemd. De trajecten gaan voornamelijk over voormalige spoorlijnen en door vlak terrein. Ze zijn bedoeld om lopend of fietsend te worden afgelegd. Een kaart met een beschrijving ervan is verkrijgbaar in de toeristenbureaus. De route loopt van North Cape tot East Point aan de uiterste oostkant van Prince Edward Island. Op de kaarten staan als start- en eindpunten Tignish in het westen en Elmira in het oosten. Dat zijn echter de plaatsen waar de spoorlijn ophield. De wegen lopen helemaal door naar de echte tippen.

Black Marsh Trail

Langs de ruige westkust loopt de drie kilometer lange wandelroute Black Marsh Trail. Deze gaat door een veenmoeras en een bosgebied en langs de Northumberland Strait. Op panelen staat informatie over wat is te zien en wat is geweest. De route komt onder andere langs Elephant Rock. Of wat daarvan over is, want stukken van deze zandstenen klif die door erosie van wind en water een beetje op een olifant leek, zijn tijdens een storm in 1999 afgebroken en in zee verdwenen.

Tignish

St. Simon en St. Jude

Dit deel van deze eilandprovincie is Acadisch gebied. Dat is bijvoorbeeld in Tignish goed te zien aan de grote rooms-katholieke kerk van St. Simon en St. Jude aan 315 School Street. Deze dateert uit 1860 en wordt Prince Edward Islands grootste neogotische kerk genoemd. De ruim vijftig meter hoge toren domineert het stadsbeeld van Tignish. Binnen is veel bewerkt hout gebruikt. Er is een orgel uit 1882 met meer dan elfhonderd pijpen. In juli en augustus worden er concerten op gegeven.

Tignish Cultural Centre

Informatie en geschiedenis van Tignish en omgeving zijn te vinden in het Tignish Cultural Centre aan 103 School Street. In dit centrum zitten enkele overheidskantoren en een bibliotheek. Maar ook zijn er het Interpretive Centre, een museum en een toeristenbureau gevestigd. Onder andere zijn er exposities over de natuurlijke historie van de regio en de aankomst van Acadische en Ierse kolonisten eind achttiende eeuw.

Historic Site at the Green

In 1799 arriveerden in deze regio per boot acht Acadische families. Waar zij neerstreken is nu een historisch monument, de Historic Site at the Green aan Founder’s Lane, een zijweg van Route 12 en even ten noorden van Tignish. Er is een wandelgebied van gemaakt met onder andere de locatie van de eerste kerk, de plek van het oorspronkelijke kampement, een uitkijkplaats over de haven van Tignish en een tuinhuisje met enkele informatiepanelen. Toegankelijk van begin juni tot eind oktober.