Jaffa

De stad Jaffa (Yafo) is een deel van de gemeente Tel Aviv-Yafo. Lang voordat Tel Aviv zich tot een stad ontwikkelde was Jaffa echter al een vooraanstaande havenplaats: Jaffa beroemt zich er op de oudste havenstad van de wereld te zijn! Zeker is dat de stad 4000 jaar geleden reeds bewoond was. Volgens de joodse overlevering werd Jaffa gesticht door Jafet, de zoon van Noach. Volgens Griekse kooplieden die lange tijd in de stad woonden werd de nederzetting gebouwd door Joppa, de dochter van Aelos, de god van de winden. Yafo was een van de steden van Dan. Koning Salomo liet via deze haven en via de haven van Tel Qasile, aan de oever van de rivier Yarqon, cederhout uit Libanon aanvoeren dat hij gebruikte bij de bouw van de tempel in Jeruzalem. Het is de haven van waaruit Jonas wegvoer voordat hij opgeslokt werd door de walvis. Hier vonden ook andere belangrijke gebeurtenissen plaats die in het Nieuwe Testament staan beschreven: de apostel Petrus logeerde hier bij de leerlooier Simon (Hand. 10:5-6) en in deze stad wekte hij Tabhita op uit de dood (Hand. 9:36-43); hij kreeg er een visioen over het ritueel van de doop en de bekering van mensen die niet joods waren, met als gevolg dat de Romeinse honderdman Cornelius zich tot het christendom bekeerde. In deze periode verloor de stad aan betekenis, omdat de havenstad Caesarea alle aandacht van de handelaars naar zich toe trok. Dit veranderde in de 8e eeuw toen de Arabieren het nabijgelegen Ramla als hoofdstad in gebruik namen. In de 12e en de 13e eeuw kwam Jaffa in handen van de kruisvaarders die de haven verbeterden en een verdedigingsmuur om de stad bouwden. De stad werd vervolgens door de mammelukken verwoest en tot de 19e eeuw speelde de nederzetting een ondergeschikte rol. In het begin van de 19e eeuw versterkte en herbouwde de Turk Aga Mahamud, ook wel bekend als Abu Nabut, de stad en gaf het haar huidige uiterlijk. Mede door de vele nauwe straatjes heeft Jaffa een typisch oriëntaalse sfeer.

Lees meer

Rond de eeuwwisseling kwamen de meeste zionistische immigranten in Jaffa aan wal. Via de haven importeerde men grondstoffen en goederen en exporteerde men de beroemde Jaffa-sinaasappels. De stad groeide uit haar voegen en dus bouwde men twee joodse voorsteden: Newe Zedek en Newe Shalom. In 1906 werden een aantal in onbruik geraakte stadsmuren gesloopt en begonnen joodse families met de opbouw van de stad Tel Aviv. Toen men vervolgens de havens van Haifa en Tel Aviv in gebruik nam verloor die van Jaffa zijn betekenis. Na de Tweede Wereldoorlog raakten de Arabische inwoners van Jaffa regelmatig in conflict met de joodse omwonenden. Tijdens de onafhankelijkheidsoorlog verjoegen de Israëlische strijdkrachten een Arabisch legioen dat zich in de stad verschanst had; tegelijkertijd vluchtten veel van de Arabische inwoners de stad en het land uit.

Klokketoren Kikar Ha Hagana-plein

De bezienswaardigheden in Jaffa liggen op loopafstand van elkaar. Blikvanger van de oude stad is de klokketoren die het Kikar Ha Hagana-plein domineert. De klokketoren werd in 1906 gebouwd ter ere van het dertigjarige regeringsjubileum van de Turkse sultan Abdul Hamid II. Iedere woensdagochtend kunt u vanaf de klokketoren deelnemen aan een gratis rondleiding door Jaffa; de organisatie is in handen van de ‘Association for Tourism Tel Aviv-Jaffa’, tel. 03-5232581. De rondwandeling begint om 9.30 uur en eindigt om ca. 12.00 uur.

Grote Moskee

Niet ver van de klokketoren vandaan staat de Grote Moskee ofwel de Mahmudjije die in 1810 haar deuren voor gelovigen opende.

Archeologisch museum Tel-Aviv-Yafo

Het Archeologisch museum Tel-Aviv-Yafo (geopend: zondag, maandag en woensdag t/m vrijdag van 9.00 tot 13.00 uur, dinsdag van 16.00 tot 19.00 uur en zaterdag van 10.00 tot 14.00 uur) is gevestigd in het voormalige Turkse badhuis van Abu Nabut (adres: 10 Mifratz Shlomostraat). In dit archeologisch museum liggen plaatselijke bodemvondsten tentoongesteld.

St.-Petruskerk en St.-Nicolaaskerk

Vlak bij de waterkant ligt het park Gan Ha Pisga. Verder zuidwaarts staat de rooms-katholieke St.-Petruskerk. De kerk werd in 1654 op een verhoging gebouwd; men neemt aan dat in de steeg naast de kerk het Huis van Simon de leerlooier heeft gestaan. In de omgeving van de St.-Petruskerk staat de Grieks-orthodoxe St.-Nicolaaskerk.

Andromeda-rots

Voor de oude havenmonding steekt de Andromeda-rots uit zee omhoog. Volgens een Griekse legende werd Andromeda, dochter van koning Cepheus en koningin Cassiopea, door haar vader aan deze rots geketend als offer voor de zeegod Poseidon. Zijn vrouw had namelijk beweerd dat zij knapper was dan de mooiste zeegodin. Dit namen de goddelijke zeebewoners en bewoonsters niet en dus was een zoenoffer van het koningspaar noodzakelijk geworden. De zeegod Poseidon stuurde een zeemonster naar de stad die de schone jonkvrouw wilde verslinden. Toen verscheen Perseus, de zoon van Zeus, ten tonele op zijn gevleugelde paard. Hij doodde het zeemonster, verloste Andromeda van haar ketenen en trouwde met haar.

Kunstenaarswijk

Tegenover de haven ligt de artiestenwijk. De voormalige havensteegjes zijn gerenoveerd en herschapen in een aantrekkelijke kunstenaarswijk.

Protestante St.-Petruskerk

Achter deze wijk kunt u in de Yefetstraat de protestante St.-Petruskerk vinden.

Vlooienmarkt (Shuq Hapishpeshem)

In het oostelijke deel van de oude stad, ca. 200 m ten zuidoosten van de klokketoren, kunt u de vlooienmarkt (Shuq Hapishpeshem) met een bezoek vereren. Hier is al het denkbare te koop van verse groente en vis tot oude kleren en van koperwaren tot Perzische tapijten. Overdekte straten, stalletjes en piepkleine winkels bepalen het aangezicht van deze zeer bezienswaardige vlooienmarkt. Aan de handelswaar kunt u zien dat de joodse bevolking uit alle hoeken van de aarde naar deze plek is toegestroomd.