Piazza Castello is een ruim plein, omringd door paleizen met zuilengalerijen - de 90 m hoge wolkenkrabber aan de westzijde uitgezonderd - ontworpen door Ascanio Vitozzi in 1584 als stadshart. Midden op het plein staat het Palazzo Madama, het oude kasteel. Een 19e-eeuws hek scheidt het plein van het Piazzetta Reale met koninklijk paleis, waarboven de koepel van de kapel van de Sindone en de toren van de dom uitsteken. Voor het Palazzo Madama is de koepel te zien van de San Lorenzo kerk. Aan de oostzijde is het 18e-eeuwse front van het Teatro Regio te zien en verder daarachter de hoge spits van de Mole Antonelliana.

Palazzo Madama weerspiegelt de historie van Turijn. Het bevat de resten van een Romeinse poort, in de Middeleeuwen omgebouwd tot kasteel en in de 17e eeuw vergroot door de Savooiaarden. Het werd toen de residentie van 'Madama Reale', Maria Cristina, weduwe van Vittorio Amedeo I. Het paleis kreeg in 1721 de monumentale barokgevel, ontworpen door Juvarra. Van 1860 tot 1864 was er de zetel van de senaat. Nu is hier gevestigd het Museo Civico di Arte antica. De collectie bevat vooral objecten uit Piemonte, van de Middeleeuwen tot de 19e eeuw. Op de verdieping is het gala-appartement, nu representatiezaal van de gemeente Turijn. Verder is er de Biblioteca reale waarin het beroemde zelfportret van Leonardo da Vinci en diens manuscript over de vlucht van vogels worden bewaard. Deze worden af en toe op speciale exposities getoond.

San Lorenzo

Deze kleine maar architectonisch interessante kerk is een van de mooiste van de stad. De gevel is opgenomen in die van het paleis; de bouw in 1668-1680 is naar een ontwerp van Guarini. Het interieur is versierd met marmer en verguld stucwerk en voorzien van een koepel.

Armeria reale

Onder het portaal rechts van het Palazzo Reale, op nr. 91, komt men een van de rijkste collecties wapens en wapenuitrustingen van Europa tegen. Palazzo Reale, met een strenge voorgevel, was tot 1865 residentie van de koningen van Savoye. De bouw werd begonnen in 1643 voor de 'koninklijke dame' Cristina van Frankrijk, echtgenote van hertog Vittorio Amedeo I. De grote zalen hebben een luxueuze versiering en aankleding uit de 17e-19e eeuw en er is een grote verzameling vazen uit het Verre Oosten. De 'trap van de schaar' is een creatie van F.Juvarra, de versiering van het Chinese kabinet ook. Naast het paleis bevinden zich de Giardini reali, ontworpen door André Le Nôtre in Franse stijl uit het einde van de 17e eeuw, met een mythologische beeldengroep in een vijver.

Duomo, gebouwd tussen 1491 en 1498, heeft een renaissancegevel van wit marmer met drie Toscaanse portalen. Links, los van de kerk, staat de machtige Romaanse toren uit 1470, verhoogd in 1720. In een nis bij de ingang staat de tombe van Anna di Créquy, een Frans beeldhouwwerk uit de 16e eeuw. In de tweede kapel rechts bevindt zich een veelluik van de Compagnia dei Calzolai (Schoenmakersgilde). Naast het presbyterium is de kapel van de Sacra Sindone (lijkwade), gerestaureerd na de brand van 1997. Een oorspronkelijk werk van Guarini uit 1694, geheel bekleed met zwart marmer, zes rijen bogen en een ronde koepel. Langs de wanden zijn vier monumenten van de Savoyes, boven het rijke altaar staat de zilveren urn van de Sindone, het laken waarin het lichaam van Christus bij de kruisafname zou zijn gewikkeld, met de afdruk van zijn gelaat. Dit kostbare relikwie, hier gedeponeerd in 1694, wordt bij bijzondere gelegenheden aan het publiek getoond. In de linkerarm van het dwarsschip staat de koninklijke tribune uit 1775.

Museo di Antichità aan de Corso Regina Margherita 105 is gevestigd in de voormalige serre van het koninklijke paleis en bezit een collectie van de prehistorie tot de laat-Romeinse tijd en vroege Middeleeuwen.

Santuario della Consolata, twee kerken, samengevoegd in 1678 door Guarini. De oudere S.Andrea werd tot vestibule gemaakt van de nieuwere kerk. De gevel is neoklassiek uit 1860, de toren is Romaans uit de 11e eeuw. Binnen is een vijfhoekig grondplan te zien met kapellen er omheen, veel marmer en verguld stucwerk is toegepast.

De Via Garibaldi, een voetgangersstraat, is omzoomd door 18e-eeuwse palazzi. Richting Castello passeren we rechts de kerk S. s. Martiri, een jezuïetenkerk uit 1577, barok, versierd met marmer, stucco en brons. Naast deze kerk staat de barokke kapel van de H. Congregatie van Bankiers en Kooplieden, uit eind 17e eeuw, met veel beelden en schilderijen. Iets verder links staat het Palazzo di Città uit 1659-1665. Op een hoek voor het piazza Castello staat de kerk S.s.Trinità van Vitozzi uit 1606, versierd door Juvarra in 1718. De gevel is neoklassiek.