Halverwege de veertiende eeuw kreeg de invloedrijke familie Rožmberk de stad in handen. Zij gaven een nieuwe impuls aan de bloei van de stad. Tevens gaf Wenceslas IV Prachatice het monopolierecht voor de levering van het zout. Zelfs de Dertigjarige Oorlog maakte geen einde aan de voorspoed, het zout bleef een belangrijk product. Pas in 1692 kwam een einde aan de strategische positie van Prachatice. Leopold I besloot in dat jaar het zout via een andere route aan te voeren.

Aan de noordzijde van de stad leidt de renaissancistische Rožmberkpoort uit 1527 (ook Píseker poort genoemd) naar het oude centrum. Op de muren van de toren kunt u Vílem van Rožmberk op de rug van zijn paard zien zitten. Ook de roos, het ‘handelsmerk’ van de familie treft u daar aan. Deze schildering herinnert eraan dat de familie de stad kort in bezit heeft gehad.

Binnen de stadsmuren getuigen de vele mooie zestiende-eeuwse huizen van de grote rijkdom van de stad. Aan de straat Horní Trída staat de oude school waarvan gezegd wordt dat Johannes Hus er ooit leerling was. Dit is heel goed mogelijk aangezien Hus in Husinec werd geboren, waarschijnlijk op 6 juli 1369.

Aan het marktplein staan het oude (1571) en het nieuwe stadhuis naast elkaar. De fresco’s op het nieuwe stadhuis geven een beeld van het ooit zo drukke verkeer op de Gouden Route. Het oude raadhuis werd door de Rožmberks als residentie gebruikt tijdens hun bezoek aan de stad. Het pand is gedecoreerd met afbeeldingen in sgraffito, die omlijst worden door rijmende inscripties. Vlak onder het dak worden de acht deugden uitgebeeld. Wat lager ziet u taferelen uit het Oude Testament.

Op het marktplein staat ook het Žd’ársky huis. Hierin is het museum voor volkenkunde gehuisvest. De gotische hallenkerk (1410-1513) is gewijd aan Sint-Jacob. Een van de twee torens is nog steeds niet afgebouwd. De prachtige ster- en netgewelven stammen uit de vijftiende eeuw. Het presbyterium is afkomstig uit de veertiende-eeuwse basiliek die voorafging aan de huidige kerk. De inrichting van de kerk is voornamelijk barok en wordt afgewisseld met enkele laatgotische accenten zoals een deel van het hoofdaltaar.