Heel Chili wordt gedomineerd door de hoge Cordillera de los Andes (Andesgebergte), dat het land aan de oostkant geheel omgrenst en het grootste deel van Chili's grondgebied in beslag neemt. Direct langs de oceaan bevindt zich over een groot deel van Chili een smal en in hoogte wisselende Cordillera de la Costa (kustgebergte), met toppen van 2000 à 3000 meter hoogte. Vooral in Centraal-Chili wordt het kustgebergte door brede rivieren uit de Andes onderbroken. Ingeklemd tussen de hoge Andes en het kustgebergte blijft slechts een smalle langgerekte strook land over, de Valle longitudinal of centrale laagvlakte. In het noorden vormt die laagvlakte het hart van de Atacamawoestijn en in het zuiden is het de vruchtbare 'Centrale Vallei', waar het grootste deel van de Chileense bevolking woont. In het 'Kleine Noorden' (waar Chili op z'n smalst is) ontbreekt de centrale laagvlakte geheel doordat het kustgebergte direct in de hoge Andes overgaat. En ten zuiden van Puerto Montt duiken het kustgebergte en de laagvlakte weg in zee en een eilandenarchipel voor de kust blijft over, die geologisch gezien een voortzetting van het kustgebergte vormt. Ten oosten van de Andes vinden we ten slotte uitgestrekte plateaus van de Argentijnse pampas en Patagonische steppe, waarvan een klein deel bij het zuiden van Chili hoort en zo een aparte landschaps-eenheid vormt.