Ten oosten van het Andesgebergte strekt zich de uitgestrekte Patagonische steppe of pampa uit over de grens met Argentinië tot aan de Atlantische Oceaan. Hier is het Zuid-Amerikaanse continent stabiel en vinden nauwelijks breukbewegingen en aardbevingen plaats. Dit gebied heeft vanaf het Mesozoïcum (200 miljoen jaar geleden) te maken gehad met verschillende periodes dat het land daalde en de zee ver binnendrong. In ondiepe zeeën ontstonden zo in de loop der tijd dikke gesteentelagen. Langs de Atlantische kust vinden we in deze pakketten rijke olie- en gasvoorraden. In de landperioden van Patagonië ontstonden rivierafzettingen (zand- en grindlagen). Ook bestaat een deel van de steppe uit grote vulkanische basaltlagen, die door hun hardere gesteente boven de vlakte uitrijzen en typische donkere 'tafelbergen' met vlakke toppen vormen. Na de ijstijden liet het afsmeltende ijs grote hoeveelheden grondmorene achter, velden vol rolstenen, de typische 'rodados patagonicos', die de Tehuelches (en later de Gauchos) gebruikten als werpstenen voor het vangen van dieren.