Deze bevolkingsgroep van ca. 30.000 mensen bestaat uit afstammelingen van de Europese veroveraars en koloniale handelslieden. Niet alleen Hollanders, maar ook vele andere Europeanen, zoals Duitsers en Franse hugenoten, traden in dienst van de voc of vestigden zich als 'burghers' (vrijburgers) op het toenmalige Ceylon. Velen van hen oefenden een vrij beroep uit, bijvoorbeeld dat van ambachtsman. Na de machtsovername door de Engelsen in 1796 bleven er maar 900 Burghers op Ceylon achter; de meesten gingen naar Java of keerden terug naar Nederland. Doordat er niet veel westerse vrouwen op Ceylon waren, kwamen er veel gemengde huwelijken voor. De nakomelingen uit deze huwelijken tussen voornamelijk Portugezen, Nederlanders en Engelsen enerzijds en Ceylonezen anderzijds worden Burghers genoemd. Wat betreft gedrag en uiterlijk lijken zij veel op Europeanen. Toen Ceylon in 1948 onafhankelijk werd binnen het Britse Gemenebest konden de Burghers zich moeilijk aan de nieuwe situatie aanpassen. De meesten spraken alleen Engels en niet de nationale talen Singalees of Tamil. Veel Burghers emigreerden naar Australië, Nieuw-Zeeland, Engeland en Canada.