Boeroes
Ten westen van het centrum van Paramaribo zijn nog enkele buurten met Hollands klinkende namen als Tammenga, Van Dijk, Stolkbuiten en Engelbuiten, vernoemd naar hun vroegere bezitters. De Hollandse eigenaren van deze stukken land aan de rand van de stad waren nakomelingen van Groningse en Gelderse boeren die halverwege de negentiende eeuw de kolonisatie van Suriname een nieuw leven wilden inblazen. Het gouvernement vreesde dat met de naderende afschaffing van de slavernij de kolonie door gebrek aan arbeidskrachten ten onder zou gaan. Nederland meende het probleem op te lossen door 400 landbouwers naar de volksplanting te sturen. De Surinaamse plantage-eigenaren zagen de nieuwkomers echter als een regelrechte bedreiging van have en goed en wezen ze een zompig stuk land toe in het district Saramacca.
Hollandse boeren
De Hollandse boeren in Suriname doopten hun stuk land Groningen, naar hun geboortestreek, en begonnen vol goede moed het drassige land te bewerken. Maar slechte huisvesting, het onbekende klimaat en gebrek aan drinkwater hadden dood en verderf tot gevolg. Binnen vijf jaar overleed meer dan de helft van de neokolonisten aan tropische ziekten als malaria en gele koorts. Slechts 56 overlevenden durfden de terugreis naar het moederland aan. De 167 achterblijvers kregen beter land toegewezen even buiten Paramaribo. Door hard werken en het leiden van een sober bestaan wisten de boeroes landbouwbedrijven op te richten waar zij vee hielden, en groenten en fruit verbouwden voor de handel met de stadsbewoners. Er was nauwelijks een mogelijkheid om de eigen identiteit te behouden, de groep was te klein om het cultureel erfgoed in stand te houden. Bovendien was het voor de overlevingskansen noodzakelijk om zich zo goed mogelijk aan de Surinaamse samenleving aan te passen.
Klompen
In Suriname zijn verschillende pogingen ondernomen om oud-Hollandse boerenverenigingen in het leven te roepen. De enige tastbare herinnering aan Nederland bleef voor nakomelingen van boerenimmigranten het onlosmakelijk paar klompen aan de voeten van boeren. Met de uitbreiding van Paramaribo na de Tweede Wereldoorlog in westelijke richting kwam de grond van de boeroes in trek. Veel nazaten van Hollandse boeren verkochten hun land met grote winsten en verhuisden als redelijk welvarende burgers van de rand van de stad naar het centrum.Bevolkingsgroepen
Rondreizen-Hotel
Fantastische rondreis door Suriname die een verblijf bij de indianen in Palumeu combineert met een verblijf bij de Marron bevolking in Awarradam....
Verre reizen
9-daagse rondreis Schitterend Suriname
Rondreizen
Tijdens deze rondreis maak je kennis met veel verschillende kanten van Suriname. Zo fiets je langs de historische plantages in het Commewijne...