Griekse Eilanden

Swipe

Islam en Haremmeisjes

Maar liefst tot 1833 overheersten de Turken Griekenland. De Ottomanen veroverden Constantinopel (het huidige Istanbul) in 1453 en Griekenland wordt vanaf dan onderdeel van het Ottomaanse Rijk. Eerst komt het vasteland in handen van de Turken. De eilanden zijn wat moeilijker te veroveren omdat de bevolking zich samen met het bewind ter plekke zich op veel eilanden hevig verzet. Op Kos en Rhodos werden de Johannieters pas in 1523 door de Turken verdreven. Santorini volgde in 1540. Op Chios hield het verzet tot 1566 stand. Naxos viel in 1579 in Turkse handen.

Lesbos, Kreta en enkele andere eilanden hielden tot 1669 stand tegen de Turken en Korfoe bleef zelfs tot 1797 in Venetiaanse handen. De Turkse onderdrukking was een regelrechte verschrikking voor de Grieken en vooral voor de trotse eilandbewoners. Wreedheden en corruptie waren aan de orde van de dag. Het onderwijs in de Griekse taal werd verboden, maar ondergronds gaven de monniken toch les in de Griekse taal en cultuur in de kloosters.

Torenhoge belastingen werden geheven en men moest zich tot de Islam bekeren. Velen deden dit voor de schijn om zo minder belasting te hoeven betalen. Want mensen die het islamitische geloof aanhingen, hoefden minder belasting te betalen dan 'ongelovigen'. Een behoorlijk wrede belasting was de kinderbelasting oftewel de devshirme. De slimste kinderen werden weggehaald bij hun ouders, werden bekeerd tot de Islam en kregen een militaire opleiding of werden klaargestoomd om ambtenaar of adviseur van de Turkse sultan te worden. Later bleken alle topambtenaren van de sultan overigens uit Grieken te bestaan.

De mooiste meisjes werden ontvoerd om in de harems te dienen. Ook werden sterke jongens en mannen gevangen genomen om galeislaaf te worden. De laatste zeeslag waarvoor schepen met roeiriemen werden ingezet vond plaats in 1571. Maar liefst veertienduizend Griekse mannen bewogen de tweehonderd schepen voort.

Wie zich niet wilde bekeren, behoorde tot het verzet. Veel, vooral jonge mannen, vluchtten de bergen in om van daaruit guerrilla’s uit te voeren tegen de Turken. Bij tijd en wijle zat overigens de hele dorpsbevolking in de bergen. Als er weer rondtrekkende groepen plunderaars het dorp dreigden aan te vallen, vluchtte iedereen weg. Ook de kostbare iconen uit de plaatselijke kerk werden meegesjouwd.

Het verzet tegen de Turken was vooral in de dorpen en op de eilanden groot. In de grote steden op het vasteland had de verfijnde Turkse cultuur meer vat op de bewoners. Veel Turkse gewoontes werden overgenomen en dat is nu nog te merken. De Turkse en Griekse cultuur liggen vrij dicht bij elkaar, hoewel ze het zelf nauwelijks zullen willen toegeven. Eetgewoontes, maar ook de gemoedelijke mentaliteit en de gastvrijheid komen sterk overeen. Resten van moskeeën, badhuizen en complete Turkse wijken zijn nog overal te zien.

10 prachtige bestemmingen in Griekse Eilanden