Het faunabeheer in Suriname wordt geregeld bij een jachtverordening uit 1954. Deze verordening gaat ervan uit dat alle in Suriname in het wild levende zoogdieren, vogels en zeeschildpadden zijn beschermd, met uitzondering van jachtwild en overwegend schadelijke dieren. Naleving van de jachtwetgeving laat zich moeilijk controleren. Dienst ’s Lands Bosbeheer kampt met een constant gebrek aan mankracht en materiaal. Bovendien is het binnenland zeer uitgestrekt en nauwelijks door wegen ontsloten.

Enge dieren

Niet alleen eetbare dieren, maar ook angstaanjagende, gevaarlijke of giftige dieren worden graag een kopje kleiner gemaakt. Katachtige diersoorten (in Suriname tigri’s genoemd), bosspinnen (vogelspinnen), makaslangen (bosmeesters), anaconda’s (wurgslangen) en pirengs (piranha’s) worden zeer gevreesd. Vaak ten onrechte. Verhalen over mensetende piranha’s en wurgslangen ontstaan meestal bij het kampvuur onder het genot van een glaasje palmrum (90% alcohol) en moeten als fabeltjes worden afgedaan. De kans op een ontmoeting met een van deze beesten is bovendien uiterst klein.