Verder naar het noorden stond op het hoogste punt van de akropolis de tempel van Traianus, gebouwd onder zijn opvolger Hadrianus (begin 2e eeuw). Het was de grootste tempel van
Pergamon, maar na een aardbeving was er niet veel meer van over. Eind jaren tachtig of begin negentig zal de tempel gerestaureerd zijn. Vlak achter en ten noorden van de tempel zijn de resten van het arsenaal uit de 3e en 2e eeuw v.C.

Ten zuidwesten van de tempel van Traianus staat het meest spectaculaire bouwwerk van Pergamon: het theater. Gebouwd tegen een extreem steile helling is dit een van de hoogtepunten van de antieke bouwkunst. Het uitzicht over de vlakte is prachtig. Dit theater heeft niet de vorm van een halve cirkel maar werd aangepast aan de vlakke vorm van de helling. Om voldoende ruimte te creëren werden meer rijen boven elkaar gebouwd, 78 in plaats van de gebruikelijke 48 rijen banken, met in totaal 15 000 zitplaatsen. De koninklijke loge, midden onder, was in marmer uitgevoerd. Aan het (noordelijke) einde van het terras, waarop ook het podium rustte, stond de tempel van Dionysos uit de 3e eeuw.

Terug langs het theater, komt u bij de zuidelijke punt van de akropolis. Naast de nog zuidelijker gelegen agora vindt u de fundamenten van het altaar van Zeus. Eigenlijk is dit altaar een
van de meest opzienbarende vondsten in de antieke stad, maar helaas, ook deze `Fundsache' werd in 1878 op slinkse wijze meegenomen. Het staat nu in Oost-Berlijn. Vanaf de aangrenzende agora daalt een pad af naar de lagergelegen delen van de stad. Een afdaling is alleen aan te raden wanneer u daarna niet meer omhoog hoeft om de auto op te halen; de klim is vrij inspannend, zeker wanneer het warm is. Na een paar honderd meter komt u links van het pad het heiligdom van Demeter tegen.

Aan de bouw van het complex ernaast, het gymnasium, werd in de 3e eeuw v.C. begonnen. De Romeinen veranderden het, zich over drie terrassen uitstrekkende bouwwerk, ingrijpend. Behalve sporten op de palaestra (open binnenplaats) waren er ook ruimtes waar theaterlessen werden gegeven en een odeon waar een duizendkoppig publiek plaats kon nemen. In de 2e eeuw v.C. werden de luxueus uitgevoerde baden aangelegd. Onder de mozaïekvloer liepen warm water-pijpen voor verwarming van de kamers; een voor die tijd revolutionair systeem. Rest nog de Hellenistische toegangspoort en de agora van de benedenstad.

De Rode Basiliek en het Archeologisch Museum Aan de voet van de akropolis ligt de in opdracht van Hadrianus gebouwde Kizil Avlu of Rode Basiliek (2e eeuw). De benaming verwijst naar de
rode bakstenen waaruit deze immense basiliek (60 m bij 30 m) is opgetrokken. Alvorens het bouwwerk basiliek werd, was het de tempel van de Egyptisch-Griekse god Serapis. In het overwelfde altaar stond een groot, hol standbeeld. Tijdens speciale gelegenheden kropen priesters erin: het beeld kon dan plotseling spreken, ware het god zelf. Men vermoedt dat met de twee ronde torens, die aan de zijkanten van de grote hal staan, twee andere Egyptische goden geëerd werden. Byzantijnen bouwden de apsis erbij en klaar was hun kerk. Onder het gebouw loopt een tunnel, waar het water van de Selinus (nu Bergama Çayi) doorheen stroomt.
De Rode Basiliek ligt in het oudere deel van Bergama. Dat de oude monumenten niet het enige bezienswaardige zijn bewijzen de drukke straatjes met markten en winkels.
Na ongeveer een kilometer bent u weer terug op de hoofdweg, waar u aan de rechterkant het Archeologisch Museum aantreft. Het museum heeft een grote verzameling uit Pergamon afkomstige voorwerpen.