De Tataren associëren zich met het volk van de Volga-Bulgaren dat in de middeleeuwen deze streken bewoonde en door de Mongolen is overwonnen. Kazan is dus de hoofdstad van de autonome republiek Tatarstan. De mate van zelfstandigheid betekent dat de olieopbrengsten grotendeels inde republiek blijven die daardoor de economie een forse stimulans hebben gegeven. Het Tataars komt trouwens terug in de tweetalige straatnaamborden. De moslimgeschiedenis blijkt uit de vele minaretten die met de kerktorens wedijveren. In dat opzicht verschilt de aanblik van Kazan daadwerkelijk van die van andere Russische steden.

Kremlin

Zoals in alle oude Russische steden is ook hier het kremlin het voornaamste punt van de toeristische belangstelling. Niet geschonden door recente oorlogshandelingen dateren de witte kalkstenen muren uit de 16e en 17e eeuw. Daar binnen staan de gebouwen van de wereldlijke en de geestelijke macht, zoals ze na de Russische verovering tot stand zijn gekomen. De Blagovesjtsjenski sobor is een fraai voorbeeld van de wisselende geschiedenis van de stad. Zij is in de 16e eeuw gebouwd op de grondvesten van een moskee die na de verovering door Ivan IV was verwoest. Nu staat een paar honderd meter verder een brandnieuwe gigantische moskee in Turkse stijl, waarvan de minaretten hoog boven de oudere kerk uit steken. De moskee, die in 2005 gereed kwam is genoemd naar Koel Sjarif, de leider van de verdediging tegen Ivan… De Sjoejembik-toren, vlak naast de Blagovesjtsjenski sobor, is genoemd naar een dochter van de door Ivan verslagen khan, die volgens de legende liever van de toren sprong dan met Ivan te trouwen. Van het Spasski-klooster zijn alleen de toren en wat andere resten over, de bij het klooster horende 16e-eeuwse kathedraal werd gesloopt onder het Sovjetregime. In het kremlin bevindt zich ook de gouverneurswoning uit 1843-53, die tegenwoordig dienst doet als paleis van de president van Tatarstan.

Musea

Kazan telt twee interessante musea. Binnen de kremlinmuren staat een dependance van de Petersburgse Hermitage. Even buiten de hoofdingang van het kremlin staat het Nationaal museum van Tatarstan, gehuisvest in een 18e-eeuws paleis.

Aparte wijken

Russen en Tataren leefden grotendeels langs elkaar heen, want het enige contact vond plaats omdat de Tataren door de Russen als werkers en dienaren gebruikt werden. Het Boelakkanaal scheidde de moslimwijk van de Russische wijken die tot de tijd van Jekaterina voor Tataren verboden waren. Kerken staan dus ten noorden van het kanaal, zoals de Petropavlovski sobor uit 1726. In de wijk zuidelijk van dat kanaal bevinden zich vele moskeeën. De twee belangrijkste dateren beide uit de 19e eeuw: de Noeroellah moskee en de Soltanov moskee. Het gezelligste deel van Kazan is de Oelitsa Baumann, een voetgangerspromenade waaraan talrijke cafés, restaurants en bars te vinden zijn. <![endif]-->

Jelaboega

 

Aan de rand van Europa ligt, nog steeds in de deelrepubliek Tatarstan, de 1000 jaar oude stad Jelaboega. 200 km oostelijk van de hoofdstad Kazan ligt de stad aan de samenvloeiïng van de rivieren Kama en Toima. In de 10e eeuw werd door het toen aanwezige Volga-Bulgaarse rijk hier een versterking gebouwd. De Russen brachten pas na 1650 dit gebied onder hun controle. Door de vrije economische zone die na de Sovjetperiode hier werd ingesteld hebben zich enkele westerse ondernemingen gevestigd zoals Ford en het Deense Rockwool, die de welvaart van de stad hebben bevorderd.

Historische plekken

Van de vesting die de Bulgaarse Khan Ibrahim hier liet bouwen resteert de ronde toren uit 1007. Deze Jelaboezjskoje Gorodisjtsje ligt aan de waterkant, een kwartier lopen vanuit het stadscentrum.De binnenstad wordt gekenmerkt door Russische architectuur uit het midden van de 18e eeuw. Boven de lage bebouwing uit zijn van veel kanten de vijf blauw-groene koepels van de Spasski sobor zichtbaar. Deze kathedraal is in de bekende Russische stijl gebouwd.

Een van de fraaiste huizen is dat van de Russische landschapsschilder Sjisjkin, die hier in het midden van de 19 e eeuw zijn jeugd doorbracht. Het huis ligt aan Naberezjanaja Oelitsa 12. Andere gedenkhuizen zijn dat van de dichteres Marina Tsvetajeva, die na verbanning tijdens Stalin hier in 1941 zelfmoord pleegde, aan Malaja Pokrovskaja 20, en het huis van de legendarische vrouwelijke officier in het tsaristische leger dat Napoleon versloeg, de cavaleriste Nadezjda Doerova op Moskovskaja 123.