Kolomenskoje is een oud buiten in het zuiden van Moskou, waar Pjotr I opgroeide in een houten jachthut. Het ligt op een heuvel aan de Moskva, aan de vroeger weg naar Kolomna, die het buiten zijn naam heeft gegeven. Als u een van de originele poorten bent gepasseerd zijn verschillende bouwwerken te bewonderen. Het oudste gebouw is de Voznesenski sobor die in 1532 in oud-Russische stijl gebouwd werd ter herdenking van de geboorte van de latere tsaar Ivan IV Grozny. Het is het eerste stenen gebouw met het ontwerp van een spits als tentdak, daarmee een breuk vormend met de traditionele Byzantijnse architectuur. Daarnaast is in de Sovjettijd een aantal gelijksoortige bouwwerken hierheen verplaatst. Op die manier is een openluchtmuseum ontstaan waarin de sfeer van het oude Rusland voelbaar is. Die wordt in het weekend opgeluisterd met luidruchtige Russische families aan de barbecue. Die kunt u ontlopen op een wandeling langs de rivier zuidwaarts, waar zich een bos met lieflijke beekjes bevindt. De kerk van Johannes de Doper uit Diakovo is in 1547 gebouwd door dezelfde architect als de Pokrovski sobor (Basilius-kathedraal) op het Rode Plein. De kerk van Sint-Joris met zijn losstaande klokkentoren en losstaande refter dateren eveneens uit de 16e eeuw. Uit de 17e eeuw stamt de Kazanskaja tserkov met iconen uit dezelfde tijd. Het houten paleis, dat tsaar Aleksej hier in de 17e eeuw had laten bouwen is na de sloop door Jekaterina II gereconstrueerd. In 2010 werd het een kilometer verderop herbouwd aan de hand van een maquette die destijds gemaakt was.  Metro Kolomenskoje.

Witte Huis

De regering van Rusland is gevestigd in het ‘Witte Huis’, in de wijk Presnia die ligt aan het einde van de Novy Arbat ten noorden vaan de rivier Moskva. Het is een modern wit massief bouwwerk, waar in de Sovjettijd het Congres der Sovjets en de Opperste Sovjet huisden. In de jaren negentig was het Witte Huis twee maal toneel van gewelddadigheden. Bij de staatsgreep van augustus 1991, toen conservatieve communistische hardliners uit de regering de macht probeerden over te nemen van Sovjetpresident Michail Gorbatsjov was het voorplein getuige van de historische actie van Boris Jeltsin die op een tank klom en daarmee het grootste deel van de bevolking achter zich kreeg. Twee jaar later liet diezelfde Jeltsin het Witte Huis beschieten omdat de toenmalige regering en parlement niet met zijn moderniseringen wenste mee te gaan. Na die crisis verhuisde de Doema naar een gebouw bij het metrostation Ochotni Riad, in de buurt van het Kremlin. Metro Krasnopresnenskaja.

Verderop langs de Moskva wordt Moscow City ontwikkeld. Dit is bedoeld als een nieuw internationaal zakencentrum van Moskou, met veel moderne beton- en glasbouw. Tevens wordt hier (luxueus) wonen, werken en entertainment gecombineerd. Daarmee wordt tegelijk een wijk die vol stond met ouderwetse industrie weer tot nieuwe leven gebracht. Het meest prominente gebouw is de Rossia-toren, die het hoogste gebouw van Europa moet worden. Metro Vystavotsjnaja

Park Pobjedy

Ten zuiden van de Moskva ligt Park Pobjedy, het Overwinningspark, een uitgestrekt terrein in de westelijke buitenwijken dat de ‘Grote Vaderlandse Oorlog’ herdenkt. Een bijna 150 meter hoge obelisk is het grootste monument, dat wordt omgeven door realistische martiale standbeelden en veel fonteinen. Metro Park Pobjedy.

Panorama van Borodino

Enkele honderden meters terug richting centrum staat aan Koetoezovski Prospekt een triomfpoort die een andere overwinning gedenkt, die op de legers van Napoleon in 1812. Aan diezelfde laan ligt het gebouw met het panorama van de slag bij Borodino, die in die oorlog plaatsvond. Op dit immense doek is de slag van begin tot eind weergegeven, compleet met smeulend huisje, verlaten karren en zieltogende paarden. De schildering van 360 graden in de rondte wordt begeleid door geluidseffecten om het geheel nog realistischer te maken. Metro Koetoezovskaja.

Borodino

De plek van het slagveld van Borodino ligt 30 km ten westen van Moskou. Hier heeft de bloedigste slag uit de oorlog van 1812 plaatsgevonden, waarbij Napoleon ondanks 35.000 slachtoffers de overhand kreeg. Verspreid over het slagveld staan zeker 200 monumenten, waaronder dat voor de Russische generaal Bagration. Er tussen staan trouwens ook gedenktekens voor de slachtoffers van de Duitse aanval die in 1941 langs dezelfde weg naar Moskou oprukten. Bereikbaar met de trein, station Borodino.

Navrant is de plaats van het monument voor de overwinning op de Wehrmacht aan de stadsrand. Een groot ijzeren gietwerk van antitank-kruisen markeert de plek waar in december 1941 de Duitse legers voor het eerst werden tegengehouden. Komend vanaf vliegveld Sjeremetjevo zagen bezoekers van Rusland het als eerste monument liggen, maar vandaag de dag gaat het helemaal verloren in een verkeersknooppunt met een moderne winkelwijk, en is een verzameling shopping malls met Ikea voorop een ontluisterende achtergrond. Om het toch nog enigszins in het zicht te houden is het nu rood geschilderd en dichterbij de snelweg geplaatst.

VDNCh

De mooiste Stalinistische bouwwerken zijn te zien in de voormalige tentoonstelling van de verworvenheden van de Sovjet-Unie. Het is een immens terrein waar in de imposante paviljoens aspecten van vele wetenschappen aan den volke werden getoond. Zo was in het ruimtevaartpaviljoen de ruimtecapsule van Gagarin en de eerste Spoetnik te zien. Ook elke deelrepubliek had zijn eigen paviljoen waarin het zijn karakteristieke zaken kon demonstreren. Het standbeeld van Vera Moechina, Arbeider en Boerin, uit 1937 staat op de toegangspoort. Het werd wereldvermaard toen het het Sovjetpaviljoen op de Wereldtentoonstelling in Parijs sierde. De fontein met 15 vergulde vrouwenfiguren symboliseerde de onverbrekelijke vriendschap van de unierepublieken. Uiteraard hield een immense Lenin een wakend oog op de geïnteresseerde massa’s. Inmiddels is na de vergane symboliek het terrein onder de noemer van Tentoonstelling van heel Rusland een toonbeeld van kapitalistische consumptiedrang. Metro VDNCh.

Ostankino

Enige honderden meters links voorbij de ingang van de VDNCh ligt het landgoed Ostankino. Dit was eind 18e eeuw eigendom van de steenrijke familie Sjeremetjev. De verlichte vorst Nikolaj liet hier een theater bouwen voor een geliefde van hem, een lijfeigene die hij de vrijheid gaf en huwde. Alles aan en in het bouwwerk is in hout uitgevoerd, kandelaars, mozaïekvloeren en zuilen. Ernaast staat de Troitski tserkov, een in traditionele stijl gebouwde kerk uit de 17e eeuw.

Izmajlovski park

Het Izmajlovski park in het noordoosten van de stad is met 15 km² een van de grootste stadsparken ter wereld. Diep in het park bevindt zich een landhuis waar Pjotr I tijdens zijn jeugd woonde. Daarnaast staat er de fraaie 18e-eeuwse kerk Pochorovski sobor. Het park is in het begin van de 17e eeuw aangelegd op last van tsaar Aleksej die een modeldorp liet aanleggen. Metro Izmajlovski.

Aan de ingang van het park, bij de vier torenhoge hotels die in het Olympisch dorp van 1980 zijn gehuisvest, is het Izmajlovski Kremlin, een soort pretpark met souvenirkraampjes en restaurants. De attracties zijn verpakt in typisch Russische bouwsels, het geheel kent een hoog Efteling-gehalte. Elk weekend is er in het begin van het park een grote kunst- en nijverheidsmarkt. Er is ook het museum van vodka en vodka-proeverij voor liefhebbers.