De fase is genoemd naar het dorp aan de rand waar het tempelcomplex ooit stond. Dat dorp is inmiddels uitgegroeid tot een voorstad van Valletta. Daardoor is het complex midden tussen de huizenblokken terecht gekomen. Het decor doet wat onwezenlijk aan, maar dat doet niet af aan het historische belang van het tempelcomplex.

De toegang tot het complex gaat schuil achter een klein museum. Er zijn fragmenten van gebruiks- en siervoorwerpen te zien, maar niet meer dan dat. De belangrijkste vondsten – onvervangbaar cultuurgoed in de vorm van siervoorwerpen, ceremonieel aardewerk, beelden en decoraties – zijn veilig geconserveerd in het archeologisch museum in Valletta. Om dezelfde reden zijn op het complex ook geen originele beelden of reliëfs te zien; het zijn allemaal replica’s.

Een bezoek aan Tarxien levert een dubbel gevoel op. Met het vervangen van de originele decoraties en sculptures door replica’s is het complex van zijn ziel ontdaan. Maar wie ziet hoe toeristen in de zachte tempelstenen hun initialen, namen, hartjes en bezoekdata hebben gekerfd, begrijpt dat een duizenden jaren oude tempelcultuur geen schijn van kans maakt tegen enkele decennia massatoerisme.

Combineer daarom een bezoek aan Tarxien met een bezoek aan The National Museum of Archaeology in Valletta voor een volledig beeld van deze belangrijke cultuurperiode van Malta.

Het Ħal Saflieni hypogeum en de Tarxien tempelcomplex liggen op loopafstand van elkaar.