De ‘c’ wordt, net als bij ons, op twee verschillende manieren uitgesproken. Staat de letter c voor e of een i dan spreekt u hem uit als de Engelse th, voor een a, een o of een u als de letter k, maar een beetje zachter.

De ‘ch’ wordt uitgesproken als tsj.

De ‘d’ wordt normaal gesproken uitgesproken als in het Nederlands als deze aan het begin of in het midden van een woord staat. Aan het einde van een woord is hij er wel, maar u kunt hem bijna niet horen.

De ‘g’ en de ‘j’ worden voor een e of een i uitgesproken zoals de ch in het Nederlands, in alle andere gevallen als een zachte k zoals men game uitspreekt in het Engels.

De ‘h’ wordt niet uitgesproken, óók niet aan het begin van een woord, ‘hola’, spreekt u dus uit als ola.

De lettercombinatie ‘ll’ wordt uitgesproken als een j.

De ‘ñ’ kennen wij niet, maar u spreekt deze uit als nj.

De ‘r’ kunt u het beste rollend uitspreken, zéker als de letter aan het begin van een woord staat.

De lettercombinatie ie wordt (meestal) uitgesproken als jè.

De ‘u’ wordt uitgesproken als de ‘oe’.

De ‘y’ wordt uitgesproken als de lettercombinatie ‘ie’ bij ons.

De ‘z’ wordt uitgesproken als de Engelse th.

Het hoort niet bij de uitspraak, maar het is toch handig om te weten dat een vragende zin voorafgegaan wordt door een omgekeerd vraagteken aan het begin van de zin en als een zin eindigt met een uitroepteken dan staat ditzelfde teken omgekeerd aan het begin van de zin.