Suriname

Swipe

Bureaucratie

Meer dan de helft van de Surinaamse beroepsbevolking werkt bij 'lanti', de overheid, veel meer dan nodig is om het overheidsapparaat draaiende te houden. Opeenvolgende regeringen hebben in het verleden kiezers aan zich weten te binden door scheutig baantjes in de ambtenarij te verdelen. Op stoffige kantoren zitten ambtenaren achter stapels papieren en documenten, die voornamelijk dienen om alle werknemers bezig te houden. Automatisering en vereenvoudigde procedures zouden een einde kunnen maken aan deze versluierde werkloosheid en het leven van de burger kunnen veraangenamen. Maar de Centrale van Landsdienaren Organisaties staat sterk en eist bij ontslag van een ambtenaar schadeloosstelling of vervangende arbeid.

Zeven-even ambtenaar

Door aanhoudende inflatie en ondanks een loonverhogingsstelstel dat de staatskas onder druk zet is een ambtenarensalaris geen vetpot. Een bekend verschijnsel is de zeven-even werknemer, die om zeven uur op het werk verschijnt om de presentielijst te tekenen en vervolgens ‘even’ weggaat en niet meer terugkomt. De resterende tijd is ter eigen besteding of om zich bij de volgende werkgever te melden.

De Nationale Partij Suriname onder leiding van oud-president Venetiaan raakte met de groeiende ambtenarij in een lastig parket. ‘Vene’, de bijnaam van Venetiaan, beloofde de NPS’ers een betere toekomst. In werkelijkheid zou bij inkrimping van de ambtenarij de creoolse achterban het zwaarst getroffen worden. In tegenstelling tot de Hindostaanse coalitiepartners zijn de creolen het sterkst vertegenwoordigd in het overheidsapparaat waar de grootste klappen moesten gaan vallen. Het tweede kabinet-Venetiaan maakte met het terugroepen van overbodige ambtenaren op duur betaalde ambassadeposten een voorzichtige start met de indamming van het ambtenarenapparaat, maar het bleef bij die start.

Bodemschatten

‘Money makes the world go round’, toch blijkt een groot bedrag aan belastinggeld oninbaar en het opzetten van een doeltreffend belastingsysteem gaat moeizaam. Daarnaast is op de opbrengsten uit de export van rijst, vis en garnalen moeilijk greep te krijgen. Ook de inkomsten uit houtkap en goudwinning lijken deels tussen de vingers van 'lanti', de overheid, door te glippen. De grote winsten vloeien terug naar buitenlandse investeerders of verdwijnen in de zakken van moeilijk controleerbare particulieren. De cijfers liegen niet. De inflatie is hoog en de begroting niet sluitend, maar wie op straat loopt zou een andere indruk kunnen krijgen. Veel glimmende auto’s, winkelende mensen en woonwijken vol villa’s: er is schijnbaar een groot informeel circuit.

Maar de verwachtingen voor Suriname zijn positief. Het land is rijk aan bodemschatten die bij goed beheer zullen bijdragen aan jaarlijkse economische groei. 

10 prachtige bestemmingen in Suriname