Lech ontleent zijn naam aan de gelijknamige rivier die vlakbij het plaatsje ontspringt en uiteindelijk in de Donau uitmondt. Officieel heette het 'Tannberg am Lech', in de jaren 1900 is de naam Lech ingevoerd.

In 1925 werd de eerste skischool in Lech geopend. Er waren twee skileraren die het initiatief daartoe namen. Probleempje was dat de cursisten eerst te voet het dorp moesten zien te bereiken. Er werd in die tijd nog geen sneeuw geruimd en evenmin pistes geprepareerd. De vroegste cursisten waren waarschijnlijk toch uit een ander hout gesneden dan de tegenwoordige toeristen, je moest wel érg graag leren skiën. Maar het skigebied boekt momenteel ook wat meer overnachtingen, de cijfers daarover spreken voor zich: meer dan 1 miljoen per jaar.


Het is bijna niet te geloven, maar in 2005 werd een deel van Lech verwoest door ...........overstromingen!

De in de jaren 1980 gerestaureerde parochiekerk gewijd aan St. Nikolaus dateert in oorsprong uit 1395 en werd dus gotisch gebouwd. De rococostijl kwam tot stand tijdens een renovatie die in 1791 zijn beslag kreeg. In de uivormige spits van de toren hangt een klok die daar al meer dan 500 jaar dienst doet.

Ook in Lech vind je het Walser Heimatmuseum of Wallismuseum waar niet alleen de geschiedenis van de Zwitsers die hier kwamen werken uiteen wordt gezet, maar waar je ook een goed beeld krijgt van het leven en werken van de kinderen van de pioniers, de gereedschappen die ze gebruikten, hun kunstuitingen, kleding, enzovoorts. Je kunt ervaren hoe zwaar het werk in de landbouw was. Korte zomers en lange winters, meters sneeuw en nauwelijks bereikbaar. Het was dan ook geen wonder dat veel bewoners wegtrokken om elders een nieuw bestaan op te bouwen. In de jaren 1930 kwam aan die uittocht een einde doordat Lech zich toe ging leggen op de wintersport. Het heeft daarin een belangrijke rol gespeeld en het heeft de inwoners beslist geen windeieren gelegd. Ze genieten thans van het hoogste gemiddelde inkomen van Oostenrijk.


Vanuit Lech kun je naar Zürs, net als Lech een mondain dorp, dat zich zo heeft toegelegd op de wintersport dat je er in de zomer geen hotelovernachting kunt boeken. Simpelweg omdat de hotels dan gesloten zijn. Het ligt dichtbij het hoogste punt van de Flexenpas. In 1936 werd hier de eerste (sleep)skilift van Oostenrijk geopend, in 1939 volgde Lech.


Aan het einde van het Lechtal kom je op de Flexenpas, aangelegd in 1895 en later nog diverse malen verbreed en beveiligd met lawinegalerijen. Het is een weg die met enige voorzichtigheid ook wel door de minder ervaren bergrijder kan worden genomen, tenzij men een caravan of aanhanger achter de auto heeft. Net als bij de Arlbergpas is dit verboden, óók voor de vergevorderde automobilist.