De belangrijkste religieuze betekenis van het balspel is het bestendigen van natuurlijke cycli van de zon, de maan en andere hemellichamen, waarbij het vooral gaat om de wisseling van de seizoenen en de vruchtbaarheid. Op de façade van de balspelplaats bevinden zich dan ook maïsmotieven en op het dak vegetatiekrullen. Tijdens het balspel bestrijdt de heerser of zijn vertegenwoordigers droogte, ziekte en dood die in de kostuums van de tegenstanders zichtbaar zijn. De overwinning garandeerde dat de zon weer op zou gaan en dat er op tijd en voldoende regen zou vallen. De verliezers werden aan de goden geofferd. De meeste informatie over het balspel is afkomstig uit de tijd van de Azteken toen er op grote schaal geofferd werd. Men vermoedt dat de Maya’s de uitvinders van het spel zijn geweest en dat het later meer noordelijk bekend geraakt is. Het is ook mogelijk dat het spel al bij de Olmeken is ontstaan.

In alle codices, die weliswaar altijd gebeurtenissen uit de laatste tijd van de precolumbiaanse volkeren beschrijven, wordt het balspel voorgesteld als een door priesters opgedragen heilige ceremonie. De van tufsteen gemaakte balspelplaats is mede vanwege zijn rijke versieringen een van de mooiste balspelplaatsen uit de klassieke Maya-tijd.