Defereggental
Het Oostenrijkse gedeelte van het dal is goed toegankelijk. De wegen werden er aangelegd om de resultaten van de mijnbouw die in dit gebied al eeuwen werd bedreven (het economisch hoogtepunt viel in de 15e eeuw) af te kunnen voeren naar het Iseltal. Men won er tot in de 18e eeuw op tamelijk grote schaal zilver, koper en ijzer. De vriendelijke inwoners van het dal, bekend om hun onafhankelijkheidsstreven en hang nPatschertalaar conservatisme, hullen zich bij elke gelegenheid in traditionele klederdrachten. In de 17e eeuw vonden er grimmige strubbelingen plaats tussen rooms-katholieken en protestanten wat uiteindelijk leidde tot de verbanning van meer dan 800 inwoners uit het dal.
De weg voert van Huben (Iseltal) naar Staller Sattel aan de op ruim 2000 meter hoogte gelegen Obersee, waar je de grens met Italië kunt passeren. Je hebt dan inmiddels wel de de nodige tijd aan je stuur gedraaid en bent de belangrijkste plaatsen in het dal: Hopfgarten, St.Veith en St.Jakob gepasseerd. Het dal, met uitzicht op tientallen 'drieduizenders', waarin de Schwarzach soms spectaculair doorheen stroomt, staat, net als het Virgental, bekend om z’n rijke en kleurrijke begroeiing. Je vindt er onder andere lelies en diverse orchideeënsoorten.
Elk jaar wordt, aan het einde van de maand juni, als de alpenrozen in volle bloei staan, het Almrosenfest georganiseerd. In St. Jakob is het dan een drukte van belang, op diverse podia treden kapellen op. Voor de kinderen is er een apart Almrosenfest onder bekwame leiding. Twee dagen genieten en naar de kinderen geen omkijken!
Hopfgarten i.Def.
Vanuit Hopfgarten zijn tal van wandelingen uitgezet in de Lasörlinggruppe, de bergkam tussen het Defereggental en het Virgental. Tal van ‘Lehrwege’ die soms diep het dal in voeren zijn een belevenis op zich voor de geïnteresseerde bezoeker, ook voor degene wiens conditie wat te wensen overlaat. Daarbij gaat het niet uitsluitend om bloemen en planten, maar kun je ook het nodige leren over de cultuur van de bevolking en over de manier waarop ze door de eeuwen heen hebben overleefd in hooggebergte. Vanuit Huben ben je snel in het op 1107 meter hoogte gelegen Hopfgarten en vakantiegangers die dit dorp als uitvalsbasis kiezen hebben zowel in de zomer als gedurende de winter de mogelijkheid om snel in het Iseltal of in het Kalsertal te zijn. Zowel Matrei i. O. als Lienz zijn eenvoudig bereikbaar. De geoefende skiër wordt aangeraden om zich te nestelen in de omgeving van St. Jakob, de beginnende skiër kan ook in Hopfgarten zeer goed terecht. Langlaufers vinden er een prima uitgangspunt voor korte en lange tochten, de winterwandelaar kan rekenen op vele tientallen kilometers goed begaanbare wegen. St.Veit i. Def.
St.Veit, gelegen op een hoogte van 1495 meter tussen Hopfgarten en St. Jakob, wordt beschouwd als een van de hoogst gelegen skigebieden van Oostenrijk. Net als beide andere dorpen is het gelegen in het zuidelijke gedeelte van het natuurgebied Hohe Tauern. Vanuit het dorp zijn schitterende wandelingen mogelijk, ook daarin onderscheidt het zich overigens niet van de andere plaatsen. Wintersporters vinden er alles wat wintersport aantrekkelijk maakt, alleen, het is er (nog) minder druk. St.Jakob i. Def.
Midden in het Defereggental ligt, op 1389 meter hoogte, St. Jakob, een opkomende wintersportplaats met een grote sneeuwzekerheid. Kabelbanen (Brunnalm) brengen je tot op 2525 meter hoogte, er ligt bijna 30 kilometer goed geprepareerde piste op je te wachten. Het landschap in deze omgeving is buitengewoon indrukwekkend. Het skiseizoen wordt er begin december traditioneel geopend met springwedstrijden. St. Jakob beschikt over een zogenaamd ‘funpark’, waar skiërs, bigfooters en snowboarders zich kunnen uitleven. Ook in de zomer wordt er echter veel gedaan om het de bezoekers naar de zin te maken, al zijn het vooral de bergwandelaars die een van de dorpen in het dal als uitgangspunt kiezen. De wandelaars hebben een ruime keuze uit goed gemarkeerde tochten. In het Defereggental zijn er 11 uitgezet die je in alle delen van het dal brengen. Aan het einde van juni wordt in het Defereggental, zoals reeds vermeld, met St. Jakob als centraal punt, het Almrosen Festival georganiseerd. Naar de Italiaanse grens via Staller Sattel
Tussen St.Jakob en de Staller Sattel ligt een zijdal, het Patschertal. Een prachtige, gedeeltelijk tolweg, die langzaam klimmend naar de op 2.000 meter hoogte gelegen Jagdhausalmen voert. Uitgangspunt is het Jausenstation Oberhausalm. Op je tocht komt je waarschijnlijk herders tegen die gedurende de gehele zomer met hun koeien, schapen en geiten in deze omgeving rondtrekken. Contact is hier snel gelegd en zonder twijfel bieden zij je iets aan van de producten die hen de gehele zomer in leven houdt. De weg (Almfahrweg) is gedeeltelijk aangelegd als 'Lehrweg', je kunt er dus van alles aan de weet komen over hetgeen je omringt. De weg voert bovendien door het grootste pijnbomenbos van de Oostalpen. Het doel, de Jagdhausalmen, bestaat uit een 15-tal stenen huizen, waarvan de geschiedenis teruggaat tot aan het begin van de 13e eeuw, waarmee het tot de oudste hooggelegen weidegebieden gerekend wordt van Oostenrijk. Gedurende de zomermaanden kun je aan de Italiaanse kant het Defereggental uitrijden. In de wintermaanden gaat dat, vanwege de grote hoeveelheid sneeuw niet lukken. Je passeert de grens nabij Staller Sattel, gelegen aan de Obersee. De naam zegt het al een beetje, het meer ligt op grote hoogte en de geschiedenis van deze omgeving gaat vele eeuwen terug. Er zijn werktuigen en jagersuitrustingen gevonden uit de steentijd. Aan het meer staat de Oberseehütte en als je de inwendige mens met traditionele gerechten wilt versterken dan ben je daar aan het juiste adres. Als je de grens passeert dan kom je in het Italiaanse Antholzertal in Zuid-Tirol. De weg tussen de pas nabij Staller Sattel en Italië is zeer smal waardoor slechts verkeer in één richting mogelijk is. Op het hele uur krijgt het verkeer vanuit Oostenrijk gedurende een kwartier vrij baan, op het halve uur het verkeer uit Italië. Het kan dus zijn dat je een poosje moet wachten voordat je er doorgang krijgt, de wachttijd zal je niet zwaar vallen, je wordt vergast op een adembenemend panorama. Bedenk erbij dat dit in vroeger dagen een reguliere grensovergang was. Tegenwoordig is de weg opgenomen in een prachtige route voor motorrijders. De weg tussen Staller Sattel en Italië wordt afgeraden voor automobilisten met weinig of geen bergervaring. Er is echter één voordeel: je hebt geen tegenliggers! Tip voor liefhebbers: maak een rondrit vanuit Huben, via Staller Sattel en het Italiaanse Antholzertal weer terug naar Innichen (San Candido) om via Sillian (eventueel gebruikmakend van de Pustertaler Hohestrasse) en Lienz weer op je uitgangspunt terug te keren.
Vanuit Hopfgarten zijn tal van wandelingen uitgezet in de Lasörlinggruppe, de bergkam tussen het Defereggental en het Virgental. Tal van ‘Lehrwege’ die soms diep het dal in voeren zijn een belevenis op zich voor de geïnteresseerde bezoeker, ook voor degene wiens conditie wat te wensen overlaat. Daarbij gaat het niet uitsluitend om bloemen en planten, maar kun je ook het nodige leren over de cultuur van de bevolking en over de manier waarop ze door de eeuwen heen hebben overleefd in hooggebergte. Vanuit Huben ben je snel in het op 1107 meter hoogte gelegen Hopfgarten en vakantiegangers die dit dorp als uitvalsbasis kiezen hebben zowel in de zomer als gedurende de winter de mogelijkheid om snel in het Iseltal of in het Kalsertal te zijn. Zowel Matrei i. O. als Lienz zijn eenvoudig bereikbaar. De geoefende skiër wordt aangeraden om zich te nestelen in de omgeving van St. Jakob, de beginnende skiër kan ook in Hopfgarten zeer goed terecht. Langlaufers vinden er een prima uitgangspunt voor korte en lange tochten, de winterwandelaar kan rekenen op vele tientallen kilometers goed begaanbare wegen. St.Veit i. Def.
St.Veit, gelegen op een hoogte van 1495 meter tussen Hopfgarten en St. Jakob, wordt beschouwd als een van de hoogst gelegen skigebieden van Oostenrijk. Net als beide andere dorpen is het gelegen in het zuidelijke gedeelte van het natuurgebied Hohe Tauern. Vanuit het dorp zijn schitterende wandelingen mogelijk, ook daarin onderscheidt het zich overigens niet van de andere plaatsen. Wintersporters vinden er alles wat wintersport aantrekkelijk maakt, alleen, het is er (nog) minder druk. St.Jakob i. Def.
Midden in het Defereggental ligt, op 1389 meter hoogte, St. Jakob, een opkomende wintersportplaats met een grote sneeuwzekerheid. Kabelbanen (Brunnalm) brengen je tot op 2525 meter hoogte, er ligt bijna 30 kilometer goed geprepareerde piste op je te wachten. Het landschap in deze omgeving is buitengewoon indrukwekkend. Het skiseizoen wordt er begin december traditioneel geopend met springwedstrijden. St. Jakob beschikt over een zogenaamd ‘funpark’, waar skiërs, bigfooters en snowboarders zich kunnen uitleven. Ook in de zomer wordt er echter veel gedaan om het de bezoekers naar de zin te maken, al zijn het vooral de bergwandelaars die een van de dorpen in het dal als uitgangspunt kiezen. De wandelaars hebben een ruime keuze uit goed gemarkeerde tochten. In het Defereggental zijn er 11 uitgezet die je in alle delen van het dal brengen. Aan het einde van juni wordt in het Defereggental, zoals reeds vermeld, met St. Jakob als centraal punt, het Almrosen Festival georganiseerd. Naar de Italiaanse grens via Staller Sattel
Tussen St.Jakob en de Staller Sattel ligt een zijdal, het Patschertal. Een prachtige, gedeeltelijk tolweg, die langzaam klimmend naar de op 2.000 meter hoogte gelegen Jagdhausalmen voert. Uitgangspunt is het Jausenstation Oberhausalm. Op je tocht komt je waarschijnlijk herders tegen die gedurende de gehele zomer met hun koeien, schapen en geiten in deze omgeving rondtrekken. Contact is hier snel gelegd en zonder twijfel bieden zij je iets aan van de producten die hen de gehele zomer in leven houdt. De weg (Almfahrweg) is gedeeltelijk aangelegd als 'Lehrweg', je kunt er dus van alles aan de weet komen over hetgeen je omringt. De weg voert bovendien door het grootste pijnbomenbos van de Oostalpen. Het doel, de Jagdhausalmen, bestaat uit een 15-tal stenen huizen, waarvan de geschiedenis teruggaat tot aan het begin van de 13e eeuw, waarmee het tot de oudste hooggelegen weidegebieden gerekend wordt van Oostenrijk. Gedurende de zomermaanden kun je aan de Italiaanse kant het Defereggental uitrijden. In de wintermaanden gaat dat, vanwege de grote hoeveelheid sneeuw niet lukken. Je passeert de grens nabij Staller Sattel, gelegen aan de Obersee. De naam zegt het al een beetje, het meer ligt op grote hoogte en de geschiedenis van deze omgeving gaat vele eeuwen terug. Er zijn werktuigen en jagersuitrustingen gevonden uit de steentijd. Aan het meer staat de Oberseehütte en als je de inwendige mens met traditionele gerechten wilt versterken dan ben je daar aan het juiste adres. Als je de grens passeert dan kom je in het Italiaanse Antholzertal in Zuid-Tirol. De weg tussen de pas nabij Staller Sattel en Italië is zeer smal waardoor slechts verkeer in één richting mogelijk is. Op het hele uur krijgt het verkeer vanuit Oostenrijk gedurende een kwartier vrij baan, op het halve uur het verkeer uit Italië. Het kan dus zijn dat je een poosje moet wachten voordat je er doorgang krijgt, de wachttijd zal je niet zwaar vallen, je wordt vergast op een adembenemend panorama. Bedenk erbij dat dit in vroeger dagen een reguliere grensovergang was. Tegenwoordig is de weg opgenomen in een prachtige route voor motorrijders. De weg tussen Staller Sattel en Italië wordt afgeraden voor automobilisten met weinig of geen bergervaring. Er is echter één voordeel: je hebt geen tegenliggers! Tip voor liefhebbers: maak een rondrit vanuit Huben, via Staller Sattel en het Italiaanse Antholzertal weer terug naar Innichen (San Candido) om via Sillian (eventueel gebruikmakend van de Pustertaler Hohestrasse) en Lienz weer op je uitgangspunt terug te keren.
