In 1543 werd dit gebied geschonken aan het Indiaanse opperhoofd Pedro de Sacatepéquez als dank voor zijn hulp aan de Spanjaarden. Naar hem is de stad dan ook genoemd. Er is nog een tweede stad met dezelfde naam die ten noordwesten van Guatemala Cuidad ligt.

In 1876 gaf president G.J. Rufino Barrios aan de bevolking de ‘hogere status’ van ‘ladino’. De belangrijkste nijverheid is het spinnen en weven van textiel. De rokken van de vrouwen zijn gemaakt van een gele zijde-achtige kunststof met elkaar kruisende jaspe-patronen. Vroeger droeg men pure zijde die vaak zo dun was, dat men er een tweede laag onder droeg. In de huipil wordt nog steeds zijde verwerkt. Deze lokale producten zijn op de markt en in de nabijgelegen winkels te koop.

Het Parque Central van San Pedro stamt uit de tijd van de drukke handelsbetrekkingen en heeft een behoorlijke omvang. De gebouwen er omheen zoals de kerk en het gemeentehuis zijn vrij groot; hun gevels zijn in pasteltinten geschilderd. Het is prettig om hier een beetje rond te hangen. Men spreekt hier Mam en Spaans. Donderdag en zondag zijn de marktdagen, waarvan de donderdagmarkt het interessantst is. Op 29 juni is er fiesta. Ook de Semana Santa (Pasen) wordt uitgebreid gevierd met onder andere bloementapijten in de straten.