Aan de Plateia Ypapantis staat de kathedraal. Borden verwijzen naar het archeologisch museum (aan de Papazoglou), dat zich langzamerhand herstelt van de schade van de aardbeving in 1986. Halte op de Plateia 25 Martiou, ten noorden van het EOT-toeristenbureau. Openingstijden: informeren bij het toeristenbureau EOT (Polyvriou 5, 92721-086868).

De grote afstand van de oude stad tot de boulevard kan het beste per bus nr. 1 worden afgelegd. Te voet volge men de Faron-boulevard of de Aristomenou. De laatste komt uit bij het grote Dimotikopark (volkspark) met een leuke speeltuin en een locomotievenmuseum.

De Plateia 25 Martiou ten zuiden van de kathedraal wordt gesierd door een beeld van een van de gebroeders Mavromichalis, eens leider van de onafhankelijkheidsstrijd in de Mani tegen de Turken, later een der moordenaars van de eerste Griekse president Kapodistrias (1831 in Nafplio).

Kalamata beschikt over een brede boulevard die aan de westzijde in beslag wordt genomen door scheepsbouw, maar die voorts rijen terrasjes biedt met strandmogelijkheden. In oostelijke richting liggen enkele campings.

De dagelijkse markt (08.00-14.00 uur) ligt in de omgeving van het kastro en is zeker een bezoek waard. De veemarkt ernaast kan men beter mijden!

Kalamata is door de aardbevingsramp van 1986 veel aantrekkelijks kwijtgeraakt. Geen stad voor een verblijf van een aantal dagen.

Route 1

Kalamata – Thouria – Aris – Eva – Valira – Mavromati – Antiek Messini – Zerbisia – Meligalas – Meropi – KalamaTa (circa 80 km)

Dit is een mooie route door de provincie Messinia, aanvankelijk door een vlak gedeelte langs de rivier de Pamisos, later bergachtig rondom het oude Messini, retour via de hoofdweg Megalopolis-Kalamata. De streek wordt beheerst door de landbouw en door de grote olijfbomen, waarvan de zwarte vruchten Kalamata bekend hebben gemaakt. Het is een oeroude streek, waar Homeros al over heeft geschreven. Die liet Odysseus’ zoon Telemachos hier doorheen trekken, op zoek naar nieuws over zijn vader, dat hij wellicht in Sparta te horen zou krijgen. Hij moet de nacht hebben doorgebracht in Pharai, de oude naam van Kalamata.

De route loopt door een saai gedeelte van Messinia, waar ten westen van Eva het plaatsje Androusa herinneringen aan een groots verleden bewaart: een kastro uit de 13e eeuw en het klooster Samarina met enkele oude wandschilderingen. In de verte wenken de bergen, waar het romantische Mavromati (= Donker Oog) ligt met in de diepte de eens machtige stad Messini (30 km van Kalamata). Mavromati profiteert ten volle van de opgravingen aan zijn voeten: toeristisch, gezellig en met een klaterende fontein in de hoofdstraat, eens gewijd aan de godin Artemis en eens de oorsprong van de naam Donker Oog.

Messini (Messene), eeuwenlang onder de heerschappij van het militaristische Sparta, dat behoefte had aan vruchtbaar land en aan goedkope arbeidskrachten, koos in de Peloponnesische oorlog (431-404 voor Chr.) toen Athene en Sparta om de hegemonie streden, de kant van Athene. De Spartanen zegevierden echter en verdreven de verliezende Messeniërs voor korte tijd naar het noorden. Toen de Grieken onder leiding van Epameinondas van Thebe de Spartaanse macht 40 jaar later wisten in te perken, keerden ze terug en werd er een nieuwe (vesting)stad gebouwd, die de op wraak beluste Spartanen in toom diende te houden. De stad bloeide tot Gotische stammen in de 4de eeuw A.D. Messini wisten in te nemen en te verwoesten.

De opgravingen

De stad aan de voet van de berg Ithome was omringd door een 9 km lange muur met wachttorens, waarvan grote delen bewaard zijn gebleven. Speciaal het deel dat de weg naar Zerbissia moest bewaken is indrukwekkend (Arkadische Poort) met twee vierkante torens en een poortdoorgang. Eens waren de muren 4 m hoog en 2 m dik met een opvulling met aarde De huidige muren werden gebouwd na 214, toen ene Demetrios van Pharos de stad met een Macedonisch legioen belegerd had en de oude muren had bestormd. Tevergeefs echter.

Westelijk van Mavromati ligt de agora met een klein theater, dat nog goed herkenbaar is. Aan de westkant van de agora de driedelige Artemis-tempel, waarin eens in een halve cirkel beelden van priesteressen hebben gestaan (nu in het plaatselijke museum). Verderop ligt het aesculapeion, waar de god Aesculapeios (geneeskunst) werd aanbeden. In het oosten bevindt zich het halfronde odeion, een theater voor zang en dans. Achter de zuidkant van de opgraving ligt lager het stadion met stenen banken.

Ook de Romeinen hebben in deze indrukwekkend grote stad hun goden aanbeden. Een kolossaal beeld van keizer Nero moet bij het theater hebben gestaan.

In de richting Sparta liggen in de bergen schamele resten van een Artemis-tempel, die zelden worden bezocht, waardoor de plek een zeer ongerepte indruk maakt. De weg naar Sparta volgend, bereikt u het klooster Voulkano, dat oorspronkelijk op de top van de berg heeft gelegen, waar ook de resten van een tempel, aan Zeus gewijd, te zien zijn. Hier zou volgens een lokale mythe de oppergod geboren zijn, hier werd hij ook geëerd met culturele wedstrijden.

Via Zerbissia en Meligalas bereikt u een aantal kleine, doodstille bergdorpjes van het Tetrazio-gebergte, ver van de toeristische standaardtrips.

De weg terug naar Kalamata loopt via de grote weg naar Meropi.

Routeverlenging

Mooie verlengingen zijn de volgende routes:

Route 1A

Thouria – Dirrachi – Leptini – Neochori – Kalamata (circa 50 km)

Vanuit Thouria loopt een schitterende, stille en onontdekte weg de Taigetos-bergen in naar Dirrachi, van waaruit zeer matige bergwegen lopen naar dorpjes als Leptini en Akovos. De oorspronkelijke route brengt u in Neochori en slingert daarna door de bergen naar het zuiden, waar de grote weg Kalamata-Sparti wordt bereikt. Van hier kunt u terug naar Kalamata of de trektocht vervolgen naar Sparta. Een onvergetelijke route!.

Route 1B

Messini – Kefalinos – Kopanaki – Platania – Figalia – Sidirokastro – Kalo Nero (circa 75 km)

Vanuit het oude Messini via Zerbissia, Kefalinos naar Dorio en Kopanaki gaat een goede verbindingsweg. De doorsteek naar het noorden naar Platania en Figalia is de moeite waard. Een stille bergweg, omgeven door een woeste natuur kronkelt naar de oevers van de rivier de Neda, waar eens het oude Figalia lag: resten van stadsmuren zijn nog zichtbaar, maar de Spartanen hebben in 659 voor Chr. hun werk grondig gedaan: de stad werd met de grond gelijkgemaakt. De Neda vormt hier in de waterrijke tijd een waterval, in de droge tijd is er een kloof die aantrekkelijk is voor wandelaars. Na Figalia richting Andritsena met onderweg de tempel van Vasses. Zie route 14.

Is het laatste u te ver, sla dan af naar Sidirokastro en Kalo Nero aan de kust. Via de hoofdweg bereikt u dan Pylos.