De ligging van Nizjni Novgorod is een van de meest spectaculaire van Rusland. Het kremlin, dat hoog boven de rivieren uit steekt, wordt beschermd door 16e-eeuwse muren met 13 torens. Na de bouw in 1511 konden zij onmiddellijk hun nut bewijzen tijdens – inderdaad afgeslagen - belegeringen van de Tataren in 1520 en 1536. Binnen het kremlin bevinden zich nu de 17e-eeuwse Sobor Michaila Archangela, Aartsengel Michaël-kerk, een oorlogsmonument, een kunstmuseum en verder vooral moderne regeringsgebouwen.

Koepels en torenspitsen

De rijke geschiedenis van de stad is verder terug te zien aan de grote hoeveelheid uienkoepels en gouden spitsen buiten het kremlin. Er zijn weinig verwoestingen aangericht want de Duitsers hebben in WO II de stad nooit bereikt. Binnen de muren van het fraai boven de Oka gelegen Blagovesjtsjenski Monastyr bevinden zich twee kerken. De stenen Oespjenski tserkov uit 1678 is opmerkelijk omdat het een uitvoering kent die normaliter alleen voor bouw in hout wordt gebruikt. Het Voznesenski Petsjorski Monastyr ligt aan de Volga, aan de andere kant van kremlin. De drie kerken in dit klooster stammen eveneens uit de 17e eeuw, twee met een tentspits en de centrale kathedraal kent een uienkoepel. Verder is er een klein Archeologisch museum.

Jaarmarkten

Vanaf 1641 was Nizjni Novgorod een centrum van de binnenlandse handel met de grote jaarlijkse markt, die naar het klooster waar zij werd gehouden Makarjevskaja Jarmarka werd genoemd. In 1817 werd de markt verplaatst naar de statige gebouwen die speciaal daarvoor zijn gebouwd aan de overkant van de Oka, dicht bij het treinstation. In de bloeitijd van de handel was de familie Stroganov toonaangevend in de stad. Zij liet enkele barokke kerken bouwen, waarvan de Rozjdestvenski tserkov uit 1719 de mooiste is. Van de schrijver Gorki is een museum in zijn woonhuis ingericht. Het bevindt zich aan Postovy Sezd 21 in het Domik Kazjirina, dicht bij het kremlin.

Sacharov

In een buitenwijk aan Prospekt Gagarina ligt het huis waar de dissidente atoomgeleerde Andrej Sacharov jarenlang woonde. Vanwege zijn kritiek op het Sovjet-systeem en met name de invasie in Afghanistan was de ontwerper van de Russische waterstofbom in de jaren tachtig verbannen naar deze voor buitenlanders toen niet toegankelijke stad. Het museum in zijn vroegere woonhuis toont als meest opmerkelijke voorwerp de telefoon waarover Gorbatsjov de verbannen wetenschapper na 6 jaar informeerde over het herstel van zijn bewegingsvrijheid.