Het centrum is in de jaren zeventig en tachtig geheel herbouwd rond het plein dat onvermijdelijk Plosjtsjad Lenina heet. Aan het eind van dit langgerekte plein (niet verwarren met de zijstraat Oelitsa Lenina!) ligt het grote Leninski memorialni Tsentr. Dit is een gebied rond het geboortehuis van Lenin en het latere appartement van de Oeljanovs waar een Historisch Cultureel centrum tevergeefs tracht een enigszins neutraal beeld van de acties van Lenin en de latere communisten te geven. Er wordt wel informatie gegeven van de jeugd van Lenin en zijn socialistische tegenstrever Kerenski, in 1917 zijn voorganger als regeringsleider, die toevalligerwijs ook in Simbirsk is geboren.

Gontsjarov

Naast deze twee politici heeft Simbirsk nog een bekende zoon voortgebracht, zij het in een andere periode en van een heel andere allure. Het betreft de schrijver Ivan Gontsjarov, die hier in 1812 ter wereld kwam. In zijn romans Oblomov en Abriv (Het ravijn) tekende hij met realistische pen het zorgeloze en tegelijk nutteloze bestaan van niets doende edelen die in Simbirsk in de zomer hun toevlucht zochten, dit geheel in tegenstelling tot de driftige activiteiten van de twee bovengenoemde andere heren uit later tijd. Het huis van zijn jeugd aan Lenina 134 is uiteraard ook een museum. 

Wijken uit de 19e eeuw

In de straten ten westen van Gontsjarova wordt getracht iets van de sfeer van het 19e-eeuwse Simbirsk te behouden door het herstellen van oude houten woonhuizen. Hier staan ook de woonhuizen van de koopmansfamilies Satsjkov, Jazikov en Bokoenin. Vooral dat laatste is met zijn sprookjesachtige houten gevel bezienswaardig. De oudste kerk is de vroeg-18e-eeuwse Voskresensko-Germanovski sobor, die als enige kerk de Sovjet-bouw- en vernietigingswoede heeft overleefd.