Subantarctische eilanden in de Indische Oceaan

Saint Paul

Sint Paul ligt 89 km ten zuiden van Amsterdam en is slechts 8 km2 groot. Het eiland is een conische vulkaan, waarvan de wand waarschijnlijk door een uitbarsting gedeeltelijk is weggeslagen. Hierdoor is de krater in verbinding gekomen met open zee en is er een kratermeer ontstaan met een kleine ondiepe doorgang naar zee. (Vergelijkbaar met Deception op Antarctica.) Er zijn 30 m hoge kliffen aan de oost- en de westhelling. Het hoogste punt is Crête de la Novara (268 m). Een groot deel van de hellingen is bedekt met de bijna ondoordringbare zegge (Scirpus nodosus) die tot een meter hoog kan worden. De kleine boom die hier van oorsprong voorkwam, de Phylica arborea, is hier volledig verdwenen.

Lees meer

Tijdens een oversteek van Engeland naar Hobart werd het Britse fregat Meagara in noodweer ternauwernood (bewust) aan de grond gezet op Saint Paul. De twee Franse vissers die hier leefden gedurende het seizoen, werden verrast door 300 bemanningsleden die een goed heenkomen zochten op het eiland. Om te overleven bouwden ze stenen onderkomens.

Onder andere een mislukte poging om een boerderij op te zetten waarna de eigenaar terug naar Frankrijk ging, maar wel het vee achterliet op het eiland, bracht grote schade toe aan de beplanting. Schipbreukelingen die bomen kapten om onderkomens te bouwen en vuren aan te leggen, zorgden voor ontbossing van het eens zo dichtbegroeide eiland. In 1987 en 1992 is het verwilderde vee voor een deel weggehaald en zijn hekken geplaatst om de overgebleven dieren te beperken tot een klein deel van het eiland.

Op het zuiden van Amsterdam is een herbebossingsplan van start gegaan. Op Saint Paul heeft men zelfs ratten en muizen volledig kunnen uitroeien. Saint Paul is nu volledig gesloten voor bezoekers.