Een Cubaan doet eerst theoretisch examen. De kosten daarvoor bedragen 15 pesos. Iedereen met een geldig rijbewijs mag als rij-instructeur optreden. Als men denkt voldoende rijvaardig te zijn, meldt men zich bij de politie die dat aan de praktijk toetst, echter niet nadat de kandidaat 50 pesos heeft betaald.

Voordat het praktijkexamen mag worden afgelegd moet men een ogentest ondergaan en wordt de bloeddruk gemeten. Mensen die hun rijbewijs hebben behaald in een dorp, zijn als automobilist een ramp als ze rijden in een plaats van enige omvang, óók al heerst daar, naar onze ideeën, de stilte van een plattelandsgemeente.

Buitenlanders met een geldig rijbewijs kunnen op Cuba een auto huren. Het rijden is er niet al te moeilijk en de verkeersregels wijken niet af van die welke in onze landen gelden. De maximumsnelheid staat op vrijwel elke weg bij herhaling aangegeven. Bij het ontbreken ervan moet men uitgaan van 120 kilometer per uur op de autopista’s, de autosnelwegen.

Sneller is op Cuba nergens toegestaan, tenzij weer door borden aangegeven. Op de zogenaamde B-wegen, op Cuba overigens een onbekend begrip, is de toegestane snelheid 80 kilometer per uur. Middels borden wordt aangegeven of ervan afgeweken kan (of moet) worden. In de bebouwde kom varieert de maximumsnelheid van 30 tot 60 kilometer per uur, soms is zelfs 70 of 80 kilometer per uur aangegeven. Er wordt altijd een maximumsnelheid vermeld.

Rechts inhalen, iets wat op Cuba bijna een gewoonte is, is verboden. Men dient achter een voorganger te blijven en door met signalen aan te geven dat men er langs wil. Voorrangswegen en voorrangskruisingen, inhaalverboden, enz., men gebruikt op Cuba vrijwel dezelfde tekens als bij ons. De opschriften zijn natuurlijk anders, maar die houden meestal een extra accent in voor de waarschuwing die van het bord uitgaat. Even kijken wat het verkeer voor u doet maakt ook veel duidelijk. Als u de bergen ingaat dient u te weten dat dalend verkeer voorrang heeft!

Het is wennen aan het feit is dat in veel gevallen zowel snel- als langzaam verkeer rechtsaf mag bij een rood verkeerslicht. Deze verkeerslichten zijn in veel gevallen minder in het oog springend dan wij gewend zijn, vaak hoog boven de weg aan de overkant van het kruispunt. In Havana worden nog verkeerslichten met de hand bediend. Echter, er wordt in hoog tempo aan verbeteringen gewerkt en op diverse plaatsen is men al zover dat in seconden wordt aangegeven wanneer het licht op rood of op groen zal springen.

Fietsers zijn, wettelijk gezien, de best beschermde weggebruikers op Cuba.