In 2012 is het inwonertal van de Filippijnen gestegen tot ruim 103 miljoen, terwijl rond 1900 de bevolking slechts uit circa 7,5 miljoen mensen bestond. Vooral na de Tweede Wereldoorlog is de bevolkingsgroei erg groot geweest. Hoewel er wel degelijk uitgebreide voorlichtingscampagnes zijn gevoerd met betrekking tot geboortebeperking is het effect daarvan tot nu toe gering geweest. Niet alleen het grote aantal kinderen per gezin, maar ook het feit dat veel vrouwen hun eerste kind reeds op vrij jonge leeftijd krijgen (m.a.w. snel opeenvolgende generaties) draagt bij tot een snelle bevolkingsgroei. De lokale verschillen in bevolkingsdichtheid zijn behoorlijk groot. Op bijvoorbeeld het eiland Cebu wonen gemiddeld circa 600 mensen per km2 terwijl op het nog weinig ontsloten eiland Palawan de gemiddelde dichtheid neerkomt op ongeveer 45 inwoners per km2. Er is sprake van een sterke binnenlandse migratie. Enerzijds is er een trek naar de stedelijke gebieden (met name Metro Manila) waar de lonen gunstiger zijn dan op het platteland. Anderzijds probeert de regering migratie te stimuleren naar de minder bevolkte delen van de archipel (o.a. delen van Mindanao). In verband met de slechte werkgelegenheidssituatie en het lage loonpeil is er de laatste tientallen jaren ook een sterke trek op gang gekomen van Filippijnse arbeidskrachten naar het buitenland (o.a. Arabische olielanden, Verenigde Staten en West-Europa). De meeste van de huidige Filipino's zijn van Maleise herkomst. Een in economisch opzicht belangrijke minderheidsgroep vormen de circa een half miljoen Chinezen van wie de meesten de Filippijnse nationaliteit bezitten. In verband met de eeuwenlange koloniale overheersing zijn er ook talloze Filipino's met Spanjaarden of Amerikanen onder hun voorouders. Ongeveer 8 miljoen Filipino's worden gerekend tot de zogenoemde culturele minderheden. Hierbij zijn inbegrepen de islamitische volken in het zuiden en de nog - min of meer - in stamverband levende bevolkingsgroepen in verschillende delen van de archipel. Deze culturele minderheden zijn in volkenkundig opzicht erg interessant en de belangrijkste groepen worden daarom apart besproken.