In de oude Tongataal werden ze 'Shungwe' of 'Shongwe' genoemd wat zoveel betekent als 'dampende rook'. Toen Livingstone de watervallen 'ontdekte' noemde de lokale bevolking ze 'mo ku sa tunya musi' of 'daar waar altijd rook opstijgt'. Toen vele jaren voordat Livingstone bij de watervallen arriveerde, Arabische volkeren ze bezochten, kregen ze de naam 'musa-i-nunya' wat Arabisch is voor 'einde van de wereld'. Tegenwoordig worden de watervallen door de inlandse bevolking 'Mosi-oa-Tunya' genoemd, het beste te vertalen als: 'rook die dondert'.

Hoe je de watervallen ook wilt noemen, het zijn de grootste ter wereld, eigenlijk een waterval die uit verschillende, naast elkaar vallende wateren bestaat waarvan er diversen een eigen naam hebben. Vanuit andere standpunten bekeken zijn er grotere watervallen. Zo hebben de Iguazu Falls in de gelijknamige rivier op de grens van Brazilië en Argentinië, een breedte van 2700 meter tegen de Victoria watervallen van 1708 meter.

Maar, waar de Victoria watervallen zich 108 meter naar beneden storten hoeven de Iguazu Falls slechts een diepte van maximaal 82 meter te overbruggen. Dan rest natuurlijk nog de vraag welke waterval het meeste water laat vallen en dát zijn dan weer de Niagara Falls op de grens van Canada en de Verenigde Staten. Daar passeert per seconde 2407 m³ water, tegenover 'slechts' 1088 m³ die de Victoria watervallen doorlaten. Gemiddeld wel te verstaan, want in de droge tijd (november) vloeit er ongeveer 300 m³ water per seconde via de watervallen naar beneden en in het natste gedeelte van het jaar (april) wel 9200 m³ per seconde (voor de statistici: hetgeen neerkomt op ruim 25 miljoen flesjes bier).

De waterdampen stijgen dan wel 100 meter de lucht en dat was precies wat Livingstone als eerste zag toen hij zich op nog 11 kilometer van de watervallen bevond. Dus het hangt er een beetje vanaf waar je het meeste waarde aan hecht. De Victoria watervallen vormen een geweldig brok natuur en het is geen wonder dat talloze mensen dit spektakel met eigen ogen willen zien.

U kunt de watervallen op verschillende manieren bezoeken, het meest spectaculair is de tocht per vliegtuigje of helikopter langs en over de rivier en de watervallen. Milieutechnisch is dat dan weer het minst, natuurbeschermers waarschuwen voor de negatieve invloeden van de geluiden op het wild dat zich ophoudt in het gebied. Want de Victoria watervallen maken deel uit van het gelijknamige natuurpark. In de nabijheid van de watervallen leven diverse antilopesoorten, maar vooral het aantal verschillende vogelsoorten dat er zich ophoudt, ruim 400, én de uitbundige en exotiche begroeiing maken een tocht door dit park tot een onvergetelijke belevenis.

Tijdens de tocht te voet dan wordt u via borden naar de mooiste uitzichtpunten geleid. Het zijn niet altijd de eenvoudigste tochten en behalve over geschikt schoeisel dient u ook een redelijke conditie te hebben. Troost u met de gedachte dat het uitzicht vanaf de 111 meter hoge brug tot de meest spectaculaire behoort. Behalve van de waterval kunt u dan ook nog genieten van de stunts die waaghalzen op en onder de brug uithalen.

Want, Victoria watervallen betekent ook voor velen spektakel zonder in het water te vallen, hoewel dat tijdens een tocht als wildwatervaarder of - kanoër nog weleens uit de hand loopt. Het is namelijk ook een geliefd gebied van waaruit wildwatervaren op de Zambezi wordt aangeboden, zelfs meerdaagse tochten. Ongetwijfeld een avontuur voor de liefhebber, maar als je het nog nooit gedaan hebt dan is een eerste ervaring met wildwatervaren op de rivier Zambezi een niet zo aanlokkelijk avontuur. De rivier is onderverdeeld in moeilijke en gemakkelijker (= minder moeilijke) stukken, voor zover daar sprake van kan zijn en onderverdeeld in delen waar men, over een afstand van ongeveer 25 kilometer, een 23-tal stroomversnellingen moet zien te nemen.

Het lijkt gevaarlijker dan het is, alle tochten worden begeleid door ervaren instructeurs op en buiten het vlot en al valt er weleens iemand over boord of kapseist er een vlot, het komt maar zelden voor dat er serieuze ongelukken gebeuren. Maar, bekijk toch eerst maar de video's die vertoond worden door aanbieders van het wildwatervaren en als u na het zien ervan nog steeds zin heeft dan moet u beslist zo'n tocht meemaken.

Voor de mensen die niet zo van groot spektakel houden: er worden ook boot- en vistochten georganiseerd op de wat rustiger delen van de rivier.

Als de avonturiers nog niet het gevoel hebben dat ze alles hebben doorstaan na een wildwatervaart, dan is het nog zeer aan te bevelen om een bungeejump te proberen vanaf de 111 meter hoge brug. Met een beetje geluk kunt u iemand die nét onder de brug doorvaart tijdens een tochtje over het woeste water van de rivier een lift naar boven aanbieden. Valt allemaal best mee, de vrije val bedraagt minder dan 25 meter. Als u een ervaren skidiver bent dan kunt u zelf een sprong maken boven de watervallen, als u het nog nooit gedaan heeft dan kunt u zich laten vastkoppelen aan een ervaren instructeur om een zogenaamde duosprong te maken. Na een vrije val van enkele honderden meters wordt de parachute geopend en zweeft u verder om uiteindelijk te landen op een nabijgelegen landingsstrip voor kleine vliegtuigen.

Mocht u overwegen naar Zimbabwe of Zambia af te reizen, ook voor korte tijd, raadpleeg dan altijd de site van het ministerie van Buitenlandse Zaken om advies over de veiligheid in het land: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/reisadviezen