Onmiddellijk na de opheffing van de Sovjet-Unie eind 1991 begon een grootscheepse liberalisering van de economie. De staatsbedrijven kwamen in de verkoop, de prijscontrole werd opgeheven. Het was een schoktherapie die enkele Russen onmetelijk rijk maakte en de grote meerderheid een onzeker bestaan bezorgde. De onzekerheid verdween pas na de eeuwwisseling, nadat de roebel was gedevalueerd en de economie snel verbeterde, vooral dankzij de stijging van de olie- en gasprijzen. Sindsdien is de economie jaarlijks gegroeid met gemiddeld 6,5%.

Olie en gas

De winning van olie en gas is de voornaamste inkomstenbron van Rusland. Via pijpleidingen wordt het grootste deel daarvan uitgevoerd naar vele landen in Oost- en West-Europa. Sinds kort is het land de grootste olieproducent van de wereld, groter dan Saoedi-Arabië. De belangrijkste exportproducten van Rusland zijn daarnaast steenkool, ertsen, hout en houtproducten. De landbouwproductie blijft nog achter, gezien de noodzaak om veel voedselproducten te importeren. Door de groeiende rijkdom onder de bevolking en de opkomst van een grootsteedse middenklasse zijn ook de binnenlandse bestedingen enorm toegenomen. Daardoor is ook het vertrouwen in Rusland toegenomen en zijn buitenlandse bedrijven geïnteresseerd geraakt om in het land te investeren. Het betreft hier dan voornamelijk consumptieve industrie.

Toerisme

Ook toerisme is een groeimarkt in Rusland. Vooral het Europese deel heeft veel potentieel: natuurschoon, historie en culturele rijkdommen. Maar er moet nog veel gebeuren om daar ten volle van te profiteren. Zo is het aantal middenklassehotels in de grote steden bij lange na niet toereikend en moet er ook nog gewerkt worden aan serviceverlening naar westerse maatstaven.