Als gevolg daarvan spande de Kandyaanse adel in het geheim samen met de Engelsen. In 1815 werd de koning gevangengenomen en met zijn familie naar India verbannen. Dat betekende het einde van het tijdperk der Singalese koningen. Zij hadden 2300 jaar over het eiland geregeerd. Op 2 maart 1815 tekende de adel van het koninkrijk Kandy in de audiëntiezaal van het paleis een verdrag waarin stond dat Kandy niet door verovering, maar door een overeenkomst ter bescherming van de bevolking onder de Engelse kroon werd gesteld.

Zorg voor de economie

Op het hele eiland voerden de Engelsen economische hervormingen door die verbetering van de levensstandaard brachten. Ze zorgden voor de aanleg van wegen en spoorlijnen, bevorderden de landbouw door het herstellen van oude irrigatiewerken, bestreden de ziekten (vooral de malaria), begonnen met het blootleggen van antieke heilige plaatsen en legden koffie-, rubber-, kokospalmen theeplantages aan. Veel Singalezen waren niet bereid voor de Engelsen op de theeplantages te werken. Daarom haalden de Britten een grote groep Tamils uit Zuid-India als contractarbeiders naar Ceylon, de 'thee-Tamils'. Door hun andere cultuur en godsdienst en hun bereidheid om voor de Engelsen te werken, groeide er bij veel Singalezen een afkeer tegen hen. Als erfenis lieten de Engelsen op Ceylon het golf- en het cricketspel na, het parlementaire stelsel, een goed vervoersysteem en ten slotte de Engelse taal die nog steeds goede diensten bewijst voor de handel en het toerisme op het eiland.