De Visayas – Cebu
Tussen de twee grootste eilanden van de Filippijnen, Luzon en Mindanao, ligt een groep eilanden welke gezamenlijk worden aangeduid als de Visayas. Voor veel toeristen die dit gebied bezoeken is Cebu City de eerste bestemming. Van daaruit kan men gemakkelijk per boot of vliegtuig de andere eilanden van de Visayas bereiken. Oostelijk van Cebu ligt Bohol en meer naar het noordoosten bevinden zich de eilanden Leyte en Samar die zowel in geografisch als in cultureel opzicht min of meer een twee-eenheid vormen. De belangrijkste eilanden in het westelijk deel van de Visayas zijn Negros en Panay. Het langwerpige eiland Cebu vormt het geografische middelpunt van de Visayas. De noord- en zuidpunt zijn 220 km van elkaar verwijderd, maar de maximale breedte van Cebu bedraagt slechts 40 km. Over de lengteas van het eiland loopt een lange bergrug waarvan de toppen hoogten bereiken tussen circa 500 en 1000 m.
Reeds geruime tijd voordat Magalhães op 7 april 1521 arriveerde op Cebu, toentertijd nog Sugbu geheten, fungeerde het eiland al als belangrijk handelscentrum voor Chinezen en andere Oost-Aziatische kooplieden. Tijdens de eerste week van hun verblijf ging het Magalhães en zijn Spaanse expeditieleden nog voor de wind. De plaatselijke heerser Rajah Humabon sloot een bondgenootschap met de Spanjaarden en liet zich samen met zijn vrouw Juana en honderden volgelingen bekeren tot het christendom. Ter gelegenheid hiervan schonk Magalhães aan Juana een beeltenis van het Heilig Kind en op de plek waar de eerste heilige mis werd gehouden op het eiland plaatste hij een houten kruis. Het tij keerde echter door de smadelijke nederlaag van de Spanjaarden op het naburige eiland Mactan, waarbij Magalhães de dood vond. Ruim veertig jaar later verliep de expeditie van Miguel Lopez de Legazpi meer succesvol voor de Spaanse veroveraars. Op 27 april 1565 nam hij het eiland Cebu in bezit en tijdens datzelfde jaar vestigde hij de stad Cebu, welke van 1565 tot 1571 als hoofdstad zou fungeren van de nieuwe Spaanse kolonie.
Thans is Cebu na Metro Manila het belangrijkste economische centrum van de Filippijnen. De ‘Queen City of the South’, zoals de stad ook wel genoemd wordt, is een knooppunt van boot- en vliegreizen naar allerlei plaatsen in de archipel. De vooraanstaande plaats van Cebu is mede te danken aan de relatief grote Chinese gemeenschap van de stad. De bestaansmiddelen en economische activiteiten op het eiland zijn vrij gevarieerd. Er worden verscheidene delfstoffen gewonnen, o.a. kolen en ijzererts. De grote kopermijn bij de aan de westkust gelegen plaats Toledo is thans niet meer in bedrijf. Het grootste deel van het eilandoppervlak is in cultuur gebracht. Op veel plaatsen is maïs het belangrijkste gewas, maar in het noorden bevinden zich ook uitgestrekte suikerrietvelden. De mango’s van Cebu genieten een goede reputatie en zijn gedurende de oogstperiode (maart-mei) zeer goedkoop. Bekende exportartikelen zijn rotanmeubels en allerlei van schelpen gemaakte siervoorwerpen. Ook industriële vestigingen (o.a. op de Mactan Export Processing Zone) vormen een belangrijke ondersteuning van de plaatselijke economie.
