Villgratental
Even ten oosten van Sillian kun je het Villgratental inrijden. De naam stamt uit de Romeinse tijd en betekent letterlijk 'Esdoorndal'. Je zult er weinig esdoorns meer vinden, de daling van de temperatuur in vroeger tijd zorgde ervoor dat de boom vrijwel uit het dal verdween. De ingang tot het dal werd bewaakt vanuit Schloss Heinfels, ooit in deze vorm neergezet in opdracht van keizer Maximiliaan I, maar de geschiedenis ervan gaat aanmerkelijk verder terug. Bij de ingang van het dal wordt de Villgraten Bach overspannen door de oudste overdekte houten brug van Tirol. Het Villgratental is, met de plaatsen Ausservillgraten, Innervillgraten, Lahnberg en Kalkstein, een juweel voor wandelaars en rustzoekers. Het dal ligt op een gemiddelde hoogte van zo’n 1300 meter en de verspreid liggende boerderijen liggen soms ver boven de bomengrens.
Waarschijnlijk heb je wat problemen in de communicatie met de bevolking, een gesprek tussen streekgenoten volgen is al helemaal uitgesloten.
Ausservillgraten
Zoals al eerder opgemerkt, het Villgratental is bij uitstek geschikt voor rustzoekers en wandelaars en het is dan ook niet verwonderlijk dat het de meeste zelfverzorgingshutten telt van alle dalen in Oost-Tirol. In Ausservillgraten begint je kennismaking met de vriendelijke bevolking van het dal, het dorp biedt vele onderdak mogelijkheden. Een kijkje in de St. Gertraud parochiekerk is een oogstrelende belevenis. Innervillgraten
Men zegt dat Innervillgraten van de hectiek van de beschaving verschoond gebleven is. Daar zit veel waarheid in. Evengoed, een mens zoekt het er niet, maar in Innervillgraten kun je in één van de mooiste boerenwinkels uit de streek de allerbeste schapenwol kopen die in Oostenrijk te vinden is. En niet alleen wol. Liefhebbers van door de boeren vervaardigde producten kunnen op vrijwel elke boerderij terecht. Je klopt op je wandelingen nergens tevergeefs aan voor een verfrissing en meestal zal dat bestaan uit een glas goed gekoelde en met zorg bereide melk. In deze omgeving zul je er versteld van staan wat een mens uit natuurproducten kan bereiden. Wat te denken van een bordje pijnbomensoep? Mocht je een pijnboompje als souvenir willen, ze zíjn nog te koop, maar je zult er goed naar moeten zoeken, want ook deze boomsoort wordt schaars in het dal. Oberstalleralm
Midden in de Villgrater Berge ligt de Oberstalleralm, betrekkelijk eenvoudig te bereiken vanaf de Unterstalleralm, helemaal aan het einde van het Villgratental. Het dorp bestaat uit slechts 16 houten huizen en een kapel. Enkele van de huizen zijn als vakantiewoning te huur. Er werd voor het eerst melding gemaakt van het gehucht in 1675 en het lijkt erop dat men er na die tijd weinig aan veranderd heeft. Mogelijk werd het dorp gesticht door mensen die vanwege hun godsdienstige overtuiging werden vervolgd. Kalkstein
Helemaal aan het einde van het dal ligt het gehucht Kalkstein. Vrijwel de totale bevolking kwam om als gevolg van de pestepidemie in de 17e eeuw. De weinige overlevenden bouwden als dank voor het feit dat ze gespaard werden het kerkje Mariahilft, tegenwoordig een bedevaartsoord met meditatiecentrum.
Zoals al eerder opgemerkt, het Villgratental is bij uitstek geschikt voor rustzoekers en wandelaars en het is dan ook niet verwonderlijk dat het de meeste zelfverzorgingshutten telt van alle dalen in Oost-Tirol. In Ausservillgraten begint je kennismaking met de vriendelijke bevolking van het dal, het dorp biedt vele onderdak mogelijkheden. Een kijkje in de St. Gertraud parochiekerk is een oogstrelende belevenis. Innervillgraten
Men zegt dat Innervillgraten van de hectiek van de beschaving verschoond gebleven is. Daar zit veel waarheid in. Evengoed, een mens zoekt het er niet, maar in Innervillgraten kun je in één van de mooiste boerenwinkels uit de streek de allerbeste schapenwol kopen die in Oostenrijk te vinden is. En niet alleen wol. Liefhebbers van door de boeren vervaardigde producten kunnen op vrijwel elke boerderij terecht. Je klopt op je wandelingen nergens tevergeefs aan voor een verfrissing en meestal zal dat bestaan uit een glas goed gekoelde en met zorg bereide melk. In deze omgeving zul je er versteld van staan wat een mens uit natuurproducten kan bereiden. Wat te denken van een bordje pijnbomensoep? Mocht je een pijnboompje als souvenir willen, ze zíjn nog te koop, maar je zult er goed naar moeten zoeken, want ook deze boomsoort wordt schaars in het dal. Oberstalleralm
Midden in de Villgrater Berge ligt de Oberstalleralm, betrekkelijk eenvoudig te bereiken vanaf de Unterstalleralm, helemaal aan het einde van het Villgratental. Het dorp bestaat uit slechts 16 houten huizen en een kapel. Enkele van de huizen zijn als vakantiewoning te huur. Er werd voor het eerst melding gemaakt van het gehucht in 1675 en het lijkt erop dat men er na die tijd weinig aan veranderd heeft. Mogelijk werd het dorp gesticht door mensen die vanwege hun godsdienstige overtuiging werden vervolgd. Kalkstein
Helemaal aan het einde van het dal ligt het gehucht Kalkstein. Vrijwel de totale bevolking kwam om als gevolg van de pestepidemie in de 17e eeuw. De weinige overlevenden bouwden als dank voor het feit dat ze gespaard werden het kerkje Mariahilft, tegenwoordig een bedevaartsoord met meditatiecentrum.
