Ten westen van Eilat liggen bergen van graniet die de namen dragen van Israëlische koningen, met als middelpunt de 800 m hoge berg Salomo. Ten oosten van de stad ligt het Edomgebergte dat tot een hoogte reikt van 1600 m. In het deel van Jordanië ten noorden van Eilat liggen de bergen van Moab, terwijl verder zuidwaarts, evenwijdig aan de oostelijke oever van de Golf van Akaba, het 2000 m hoge Midiangebergte ligt. Aan de overzijde van de Golf liggen de 1000 tot 1200 m hoge bergen van de Sinaï.

De 1800 m diepe Golf van Akaba en de Rode Zee maken deel uit van de grote Syrisch-Afrikaanse slenk, een breukzone die zich van Noord-Syrië naar het zuiden tot in Mozambique uitstrekt (zie hoofdstuk ‘Landschap’). Het water heeft het gehele jaar een temperatuur tussen de 20 en 26 °C; op grotere diepte is het water constant 21 °C.

De luchttemperatuur in Eilat varieert in januari van 10.1 ('s nachts) tot 20.9 °C (overdag) en in augustus van 26.5 ('s nachts) tot 40.2 °C (overdag). De verkoeling brengende winden komen in de regel uit het noordoosten. Veel neerslag brengen de winden niet; gemiddeld regent het in Eilat maar 5 tot 7 dagen per jaar.

Al zo’n 6000 jaar geleden woonden er mensen in dit gebied. In die tijd delfde men kopererts in de Timnavallei. Ook de Egyptenaren maakten van de 14e t/m de 12e eeuw v. Chr. gebruik van de rijke koperertsaders in de mijnen.

Vanuit deze kustplaats voer de vloot van Chiram op last van koning Salomo uit naar het land van Ofir om daar goud te halen. Ook de zeeschepen van koning Josafat voeren deze haven uit; zij hadden minder geluk: alle zeeschepen vergingen in de haven door een plotseling opstekende storm. Koning Azarja (Uzzia) versterkte de plaats nadat hij haar weer onder het gezag van Juda had gebracht.

In de Romeinse tijd werd de stad Aila genoemd, de klassieke schrijvers noemden haar Aelana. De stad fungeerde als thuisbasis van het 10de legioen. De resten van Aila zijn in Akaba gevonden. De Byzantijnen maakten goed gebruik van de haven; Eilat ontwikkelde zich tot een belangrijke handelshaven. Na 1151 was Eilat een tijdlang in bezit van de kruisvaarders. Sultan Saladin verjoeg hen uit dit gebied om de veiligheid van de pelgrims naar Mekka te waarborgen. De gevechten speelden zich vooral af op en rondom de versterkingen op Koraaleiland. Vervolgens namen de mammelukken en daarna de Turken de kustplaats in. Op grond van het VN-besluit van 1948 kreeg Israël Eilat toegewezen; de Jordaniërs konden over de op enkele kilometers afstand gelegen havenplaats Akaba beschikken. Op deze wijze hadden beide landen een verbinding met de Rode Zee en dus een toegangspoort tot Afrika en het Verre Oosten. Vanaf het strand van Eilat kunt u de Jordaanse stad Akaba zien liggen; vooral als het donker is vormen de duizenden lichtjes een betoverende aanblik.

Op 12 maart 1949 werd Eilat veroverd door de Golani- en Negev-Brigades van het Israëlische leger. Direct daarna begon men met het aanleggen van de havenwerken. In 1956 blokkeerde de Egyptische president Nasser in strijd met het internationale zeerecht de Straat van Tiran voor schepen van en naar Eilat, de zeevaart van de Rode Zee was daardoor onmogelijk geworden. De Israëlische strijdkrachten antwoordden met de bezetting van de Egyptische kust van de Golf van Akaba tijdens de Sinaï-operatie. Na lang aandringen van de VN deed Israël weer afstand van dit gebied. In 1967 sloten de Egyptenaren wederom de Straat van Tiran en dus bezetten de Israëliërs wederom de Sinaï. Op 26 maart 1976 sloten Egypte en Israël een vredesverdrag, waarbij Egypte de gehele Sinaï terugkreeg.

Dit was het sein om de bezienswaardige en parelwitte stranden van Eilat en het prachtige kleurrijke koraalrif voor toeristen te ontsluiten. Er werden in snel tempo hotels gebouwd en de eerste stroom Europese toeristen streek in Eilat neer. Heden ten dage is Eilat de best bezochte vakantieplaats in Israël: er worden jaarlijks niet minder dan 2,5 miljoen overnachtingen geboekt! Veel toeristen landen met het vliegtuig op het vliegveld van Eilat dat bij het strand en dicht bij het centrum van de stad ligt. Anderen maken gebruik van het militaire vliegveld Ovda, dat ongeveer 60 km ten noorden van Eilat ligt.

De belangrijkste natuurlijke trekpleisters van Eilat zijn het 11 km lange zandstrand, de warme kristalheldere Golf van Akaba en het langwerpige koraalrif waar het krioelt van de veelkleurige tropische koraalvissen, een waar onderwaterparadijs voor snorkelaars en duikers. Jaarlijks organiseert men een groot aantal festiviteiten, waaronder de triathlon van Eilat in november of december, het bierfestival van Eilat in het Ophiora Park, een tennistoernooi voor vrouwen, windsurfwedstrijden, het kamermuziekfestival in december (‘Sounds from the Red Sea’), het internationale Red Sea jazzfestival in augustus en het rockfestival in april en september.

Top 5 bezienswaardigheden Eilat

1. Het Coral Beach Nature Reserve (snorkelen).

2. Coral World en het onderwaterobservatorium.

3. Een rondvaart over de Rode Zee.

4. Een bezoek aan het Bird Sanctuary of het Dolfin Reef (afhankelijk van uw belangstelling).

5. Kings City.