San Marcos heeft bijna 7000 inwoners en is de hoofdstad van het departement met dezelfde naam. De stad werd in 1533 gesticht door de Spanjaarden en dominicaner monniken. De koloniale kerk en vele gebouwen werden tijdens aardbevingen aan het eind van de 18e eeuw verwoest. Het centrum (Parque Central) wordt omgeven door houten en gepleisterde gebouwen. Er is een klein natuurhistorisch museum, dat nauwelijks de moeite waard is. Aan het plein bevindt zich een filiaal van de Banco de Guatemala. Het busstation en de markt liggen er vlak achter. Dinsdag en vrijdag zijn de marktdagen. Op 25 april is er een fiesta.

Ten noordwesten van San Marcos

Dit ontoegankelijke, bergachtige gebied bestaat uit onbegroeide, hoge toppen en brede, groene dalen en vormt samen met de hoge vulkanen een van de fascinerendste afgelegen landschappen in Guatemala. Er loopt een onverharde weg van San Marcos naar Tacaná bij de Mexicaanse grens door een steppeachtig gebied waar voornamelijk schapen gehouden geworden. In dit dal en enige zijdalen liggen diverse dorpjes en gehuchten zoals Tejutla, Ixchiguán, San José Ojetenan en Sibinal. Het weven van wol en katoen en het looien van koeienhuiden vormen hier de bezigheden. De weg kronkelt vanaf San Marcos door pijnboombossen omhoog en je passeert na de kruising met de weg naar Tejutla een bijzonder kaal landschap met keien, die op de hellingen van de Tajumulco-vulkaan liggen. Deze vulkaan (4220 m) is de hoogste van het land en van Midden-Amerika; aan de voet van deze kanjer ligt een plaatsje met dezelfde naam. De naam Tajumulco betekent ‘in de achterste hoek’ en in het plaatsje waait vaak een ijskoude wind. De Tajumulco ligt op een oudere vulkaan en heeft twee toppen, waarvan de oostelijke hoger is. In het droge seizoen kan de krater te voet vanuit San Sebastian in 5 uur bereikt worden. Het uitzicht over Guatemala en een deel van Mexico is adembenemend, hoewel dit in het regenseizoen vaak belemmerd wordt door wolken. Je moet dan dezelfde dag met de bus naar San Marcos zien terug te keren, aangezien er nauwelijks overnachtingsmogelijkheden zijn.

De weg loopt verder in noordwestelijke richting en je passeert een bar, kaal landschap met rotsblokken waartussen geiten en schapen grazen. Het plaatsje Ichiguán ligt op 3050 m hoogte en van daaruit heb je een mooi uitzicht op de omgeving. Hier vlakbij ligt de hoogste pas van Midden-Amerika, de Cumbre de Cotzil op ruim 3000 m hoogte. Ten westen hiervan ligt het dorp Sibinal aan de voet van de Tacaná-vulkaan (4093 m), de op een na hoogste vulkaan die in 10 uur beklommen kan worden en die sinds 1882 de grens vormt tussen Guatemala en Mexico.

De onverharde weg eindigt in Tacaná, dat ruim 1000 inwoners telt en op 2400 m hoogte ligt. Dit stadje, waarvan de naam ‘huis van vuur’ betekent, heeft een Mexicaanse sfeer vanwege enige handel met Mexico via paden die naar de grens lopen. Op de fiesta van 15 augustus wordt muziek gemaakt door Mexicanen. Tweemaal per dag vertrekken er bussen uit San Marcos naar Tacaná, die over de rit van 73 kilometer 5 uur doen. Je kunt in Hotel El Trebol of in een eenvoudig pension in Tacaná overnachten. Met een goede auto of jeep rijd je in 3 uur naar Tacaná. Voor dit gebied heb je warme kleding nodig. Voor de vulkaanbeklimmingen is een lokale gids onmisbaar.