Iedereen die zich naar Varadero begeeft ziet het of bezoekt het, om er te eten of om er geweest te zijn: Xanadú, het vroegere vakantieverblijf annex weekendhuis van de nazaten van de Amerikaanse miljardair van Franse afkomst: Éleuthère Irénée DuPont de Nemours, beter bekend als Irénée du Pont (1771-1834).

Direct aan zee gelegen, van grote afstand herkenbaar aan zijn groene dakpannen. De stamvader van de Du Pont familie, chemicus van huis uit, emigreerde in 1799 naar Amerika waar hij een fabriek opzette voor de vervaardiging van buskruit. Hij werd er behoorlijk rijk mee, maar niet alleen door het buskruit. Hij was een erkend speculant en had voldoende geld achter de hand om forse risico’s te nemen. Hij en zijn nakomelingen stonden bekend als een van de rijkste en invloedrijkste families van Amerika gedurende de 19e en 20e eeuw.

Een van hen, ook een Irénée du Pont (1876-1963) verwierf in de Eerste Wereldoorlog het grote fortuin door de vervaardiging en verkoop van dynamiet. Later breidde het fortuin zich verder uit middels chemische concerns. In 1957 werd zijn vermogen geschat op 300 miljoen USD, waarmee hij de op een na rijkste Du Pont aller tijden werd.

In 1926 kocht hij, oostelijk van Varadero de rest van het Península de Hicacos voor de prijs van 4 centavos per vierkante meter. Hij verkavelde het gebied, 512 hectare groot en verkocht het aan grootindustriëlen, rijke politici (onder wie dictator Batista) en louche figuren (onder wie Al Capone) die genoeg geld te besteden hadden voor 120 centavos per vierkante meter. Het land ging grif van de hand.

Op een gedeelte van het land dat de familie zelf ter beschikking had gehouden, tegenover het hoogste punt van Varadero San Bernardino, liet men in 1929 Xanadú bouwen, een imposant buitenverblijf dat overigens maar enige weken per jaar en soms een weekend, bewoond werd.

De bouw van het huis kostte hem bijna 338.000 USD, compleet met de inrichting was men rond de 1,3 miljoen USD kwijt voor het optrekje. De bouwkosten werden extra hoog door het feit dat de Italiaanse metselaars het cement aanmaakten met geitenmelk, waardoor de tint van de voegen zachter werd. Voor de inrichting werden dure marmer- en exotische houtsoorten gebruikt. Het huis werd in februari 1930 voltooid en het werd een van de weinige bezienswaardigheden op het schiereiland.

Het is te bezichtigen en door het huis wandelend krijgt u een aardige indruk wat u met geld kunt doen. Alleen aan meubelen werd een bedrag van meer dan 200.000 USD uitgegeven. Voor één van zijn dochters liet hij er een orgel inbouwen, het grootste orgel dat ooit in een huis in dit gedeelte van de wereld werd geïnstalleerd. Het kostte 110.000 USD. Het huis bevat een garage waar gemakkelijk zeven auto’s van vroegere Amerikaanse afmetingen een plaatsje vinden. Op de begane grond bevindt zich de eetzaal, omgeven door kantoren waar zakelijke gesprekken konden worden gevoerd, een theesalon en een bibliotheek.

De eerste verdieping telt negen slaapkamers, uiteraard allemaal voorzien van het nodige sanitair. Een van de kamers was permanent gereserveerd voor de maîtresse van Du Pont. Zijn vier dochters hadden er eveneens hun slaapvertrekken. Boven in het huis bevond zich een bar, onder het huis een goedgevulde wijnkelder. Het was een van de eerste privéhuizen waarin een liftinstallatie was aangebracht. Kortom, een huis met allure zou men kunnen zeggen.

Hij oefende er twee hobby’s uit: hij fokte leguanen, waarvoor hij ook de nodige voorzieningen moest treffen en hij bezat een sisalfabriek in Cárdenas. Hij liet zich beschermen door een klein legertje bodyguards, terwijl de overige bedienden, 76 in getal, voor huis, tuin en keuken zorgden.

De bezittingen van Du Pont op Cuba werden door Castro in 1959 genationaliseerd. Hij verliet in 1963 het land, 80 jaren oud.

Het huis? Cuba inmiddels een beetje kennende zou u kunnen veronderstellen wat ermee gebeurde. Precies, het werd een museum. Om de onderhoudskosten te kunnen dekken opende men er een peperduur restaurant: Las Américas. Er worden continentale gerechten, vooral Franse specialiteiten en kreeft, geserveerd. Kenners beweren dat ze die, voor de helft van de prijs, in de onmiddellijke omgeving aanmerkelijk beter gegeten hebben. Later werd er een vijfsterrenhotel gevestigd onder de naam Mansion Xanadu.