Het zal duidelijk zijn dat het landschap met de hoge bergen en het immense ijsplateau tot de mooiste op Antarctica behoort. Op het Hut Pointschiereiland in het zuidoosten van het eiland liggen de grote Amerikaanse basis McMurdo en de veel kleinere Nieuw-Zeelandse basis Scott.

De Scottbasis ligt op een 's zomers redelijk sneeuwvrij plateau bij Pram Point. De basis hiervoor is gelegd door de Commonwealth Transantarctic Expedition van 1955 – 1958. Een van de hutten uit die tijd staat er nog steeds. Op de basis kunnen maximaal 70 mensen verblijven. De Amerikaanse basis dateert uit 1956. Inmiddels staan er meer dan honderd gebouwen, die in de zomer onderdak bieden aan 1000 tot 1200 mensen. In de winter verblijven er meestal niet meer dan 200.

Op het schiereiland staan twee historische hutten. De Discoveryhut is overgebleven van Scott’s Discovery Expedition (1901-1904). De prefabhut uit Australië was blijkbaar een standaardmodel: zelfs de gebruikelijke veranda’s waren meegeleverd.

Na de eerste expeditie van Scott is de hut onder andere nog gebruikt door Shackleton tijdens zijn Nimrodexpeditie (1908) en door Scott zelf tijdens zijn Terra Novaexpeditie (1911). De hut wordt meestal bezocht in combinatie met de basis McMurdo. In 1964 is de hut gedeeltelijk gerestaureerd. Ook ander historische plaatsen zijn vanuit McMurdo te bezoeken, zoals het kruis ter nagedachtenis aan George Vince, lid van de British Antarctic Expedition, en Observation Hill met een kruis ter nagedachtenis aan de verdwenen leden van dezelfde expeditie.

Verder noordelijk aan de kust ligt Cape Evans. Hier staat de in goede staat verkerende hut van Scott, die echter nooit gebruikt is. In de loop van de jaren was de hut volgesneeuwd. In 1960 heeft men de sneeuw en het ijs verwijderd. Bijna alle meubelen, voorraden en gereedschappen en dergelijke waren wonderwel goed bewaard gebleven. Wanneer u nu de hut binnenstapt, krijgt u het idee dat de bewoners even een ommetje aan het maken zijn. In de directe omgeving staat een kruis op Windvane Hill ter nagedachtenis aan de in 1916 omgekomen expeditieleden van Shackletons Imperial Transantarctic Expedition.

Shackletons hut op Cape Royds doet nu zeker niet onder voor die van Scott op Cape Evans. In de zomer van 1960–1961 is de hut volledig gerestaureerd. Ook is de hut weer ingericht zoals deze in 1917 is achtergelaten door de leden van Shackletons Nimrodexpeditie.

Op de westelijke punt, tegen het Ross-ijsplateau aan, ligt Cape Crozier. De kaap werd ontdekt door Ross tijdens zijn expeditie in 1841. Hij noemde de kaap naar de kapitein van een van zijn schepen, Francis Crozier. Het was hier dat Cherry-Gerrard, Bill Wilson en Henry Bowers (bijnaam Birdie) in de winter (juli) van 1911 op zoek gingen naar eieren van keizerspinguïns. De gevonden eieren zouden ze mee terugnemen naar Cape Evans om ze nader te bestuderen. Omdat hun tent was weggewaaid in een afschuwelijke storm, bouwden ze een iglo. Wonder boven wonder overleefden ze het avontuur en kwamen ietwat gehavend met drie eieren aan bij de hut op Cape Evans.