Als gevolg van de schade die wilde dieren er aanrichtten heeft men zich toen uit het gebied teruggetrokken. Het vele aanwezige wild zorgde er ook voor dat stropers uit Zuid-Afrika er lange tijd heer en meester waren. Later, nadat het land was aangewezen als spoorwegtraject, kwam er rust en de kolonisten zorgden ervoor dat mens en dier min of meer vreedzaam naast elkaar leefden. De dieren kregen hun eigen plekken toegewezen in particuliere reservaten, omheiningen zorgden ervoor dat de boerderijen in rustiger vaarwater geëxploiteerd konden worden.

Er zijn veel dieren opnieuw naar het gebied gebracht. Zo kunt u er, behalve olifanten (de grootste kudde op particulier grondgebied in Botswana), ook de beide neushoornsoorten vinden, de zeldzamere roan- en sabelantilope en Afrikaanse wilde honden. Hoewel je een kudde olifanten niet kunt dwingen om voor een hek te stoppen werden in de diverse reservaten zodanige omstandigheden geschapen dat ze nauwelijks meer behoefte hadden om de landerijen van de boeren af te grazen.

In 1964 is het Sashe/Tuli Transfrontier Park ontstaan, een gebied waar u weinig toeristen zult aantreffen, maar waar wild in overvloed aanwezig is, zij het dat ze aan het begin van de jaren 1960 elders zijn gevangen en in dit reservaat opnieuw zijn uitgezet. Ornithologen mogen deze streek graag bezoeken vanwege de rust en de aanwezigheid van meer dan 350 verschillende vogelsoorten.

Mocht u geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van dit gebied, dan kunt u er ook restanten terugvinden van de nederzettingen van de oorspronkelijke bewoners, ontstaan in het Mapunguwe tijdperk, genoemd naar de San die hier rond 1200 woonden en jaagden. Nog veel ouder zijn de rotstekeningen die er zijn aangetroffen, ook achtergelaten door San, waarvan de geschiedenis enkele duizenden jaren teruggaat.