Het zijn niet alleen de heldendichten, maar ook de liefdesliederen, de klaagliederen, de legendes en de mythen die een bijzondere bijdrage zijn aan de Europese verhaaltraditie. Veel van deze verhalen werden doorgegeven door de zogenaamde guslari: muzikanten / zangers die de eindeloze verhalen uit hun hoofd zingend reciteerden, begeleid op een éénsnarige vedel. Hoewel het voor mensen die de Servische taal niet machtig zijn erg lastig is om de schoonheid van deze muziek te horen (het klinkt erg monotoon), is de archaïsche betekenis van deze cultuuruiting toch onmiskenbaar uniek.

De orale overlevering van de middeleeuwse verhalen is in de negentiende eeuw door verschillende auteurs op papier gezet. De Montenegrijnse bisschop, schrijver en heerser Petar-Petrovic Njegoš (1813-1851) schreef het belangrijkste werk, genaamd: De bergkrans (Gorski Vijenac). In dit epische werk vertelt hij over de strijd van de Montenegrijnen tegen de Turken. Zijn beeltenis siert tegenwoordig nog de twintig dinarbiljetten in Servië.