Sri Lanka is een agrarisch land; 75% van de bodem is in cultuur gebracht. Slechts 25% van het oppervlak is nog met jungle en ongerept woud bedekt. Daar leven vele soorten apen en kleurige vogels. Er groeien lianen en reuzenvarens, evenals prachtige orchideeën. De wouden leveren onder meer bamboe, ebbenhout, mahoniehout, teakhout en satijnhout. Op veel van de ongerepte wouden wordt roofbouw gepleegd. Veel landbouwers verbranden grote stukken bos om op de zo gevormde en met as verrijkte velden akkerbouwgewassen te kunnen voortbrengen. Zodra na enkele jaren de opbrengsten te veel achteruitlopen, wordt het veld prijsgegeven en een nieuw stuk land opengebrand. Pas na een lange periode van 15 tot 20 jaar worden de oude velden indien nodig weer ontgonnen. Veel boeren korten noodgedwongen deze rustperiode in, waardoor de bodemvruchtbaarheid onvoldoende herstelt. De opbrengsten worden dan lager en de boeren zijn gedwongen om hun velden sneller te verlaten. Deze zogenaamde chena-landbouw of shifting cultivation bedreigt het voortbestaan van moessonwouden en tropische regenwouden op Sri Lanka. Bovendien verslechtert de kwaliteit van de bodem en versnelt de erosie.