De droge vlakten in het noorden, oosten en zuiden beslaan driekwart van de totale oppervlakte van het eiland. Historisch gezien is dit het belangrijkste gebied. Hier bevinden zich de overblijfselen van de oude koninkrijken Anuradhapura, Polonnaruwa en Sigiriya, de laatste gelegen op een berg. Zij zijn de stille getuigen van het rijke verleden van Sri Lanka. In de droge vlakten, die overigens net als het zuidwesten van het eiland niet echt vlak zijn maar licht glooiend, valt slechts tussen de maanden december en februari voldoende neerslag. Vandaar dat de Singalese koningen ten behoeve van irrigatie al eeuwen voor onze jaartelling stuwmeren, stuwdammen, kanalen en waterreservoirs aanlegden. Een belangrijk deel van dit gebied is nog bedekt met moessonwoud. Helaas worden veel wouden bedreigd, doordat er meer ruimte nodig is voor de groeiende bevolking. Dankzij de bouw van stuwdammen kan steeds meer land worden geïrrigeerd. Dit leidt tot een omvangrijke migratie van het zuidwesten naar de droge gebieden. Veel boeren verbouwen rijst en suikerriet.