Tanzania

Swipe

Nationale parken en wildreservaten

De meeste toeristen bezoeken Tanzania om te kunnen genieten van het wild dat daar in grote verscheidenheid en in geweldige hoeveelheden leeft. Recente tellingen wezen uit dat in de zestien nationale parken meer dan 4 miljoen wilde dieren voorkwamen. De totale oppervlakte van de nationale parken bedraagt bijna 45.000 km2.

Over de wildreservaten zijn geen exacte gegevens voorhanden. In aantallen overtreffen deze waarschijnlijk die van de nationale parken. Uitgaande van de totale oppervlakte moet je die conclusie bijna trekken, ongeveer 188.000 km2 wildreservaat staat de dieren ter beschikking, waarvan de toeristen tegen betaling mogen meegenieten.

Het verschil tussen een nationaal park en een wildreservaat heeft minder met de dieren te maken dan met de bevolking. Bij het uitzetten van de nationale parken werden bewoners uit het gebied naar elders overgebracht, waardoor ze de gronden die ze jaren bewerkt hadden, gebieden die ze eeuwen bewoond hadden, moesten verlaten. Dat ze daar niet blij mee waren valt te billijken. De regering heeft toen besloten dat ze toegang zouden krijgen tot de wildreservaten, het vee van de oorspronkelijke bewoners wordt daar dus nog steeds geweid. De bewoners zélf worden, indien enigszins mogelijk, ingezet bij het onderhoud van de wildgebieden, de controle op het wild en de jacht op stropers. Een (afgedwongen) beslissing die voor de hand lag, wie kent het gebied zo goed als degenen die er generaties lang woonden? Om hen zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke gebied van bewoning te houden, grenzen veel wildreservaten aan nationale parken.

In de beschrijvingen zal veel gesproken worden over ‘parken’ of ‘reservaten’, met uitzondering van plaatsen waar de officiële naam genoemd wordt of daar waar het de duidelijkheid in de hand werkt. De parken mogen alleen per auto bezocht worden, lopen is verboden met uitzondering van enkele parken en een paar aangewezen gebieden. Meestal blijft begeleiding door een gewapenden parkwachter verplicht. Hoewel het niet altijd verplicht is, is het aan te bevelen om een gids mee te nemen. Een begeleide safari geeft over het algemeen meer plezier en informatie. De gidsen kennen de parken en weten over het algemeen de beste plaatsen om maximaal te kunnen genieten. Let er wel op dat u gebruikmaakt van de diensten van een erkende touroperator of gids.

In sommige parken mag gejaagd worden, echter uitsluitend onder begeleiding, in bepaalde jaargetijden, op zekere wildsoorten en tegen betaling. De prijs is hoog, maar voor de echte jager zal dat nauwelijks een beletsel vormen. Er worden speciale jachtsafari’s georganiseerd, meestal van vijf of zeven dagen.
Voor de parken dient u een toegangsprijs te betalen per etmaal. Blijft u in het park overnachten, dan wordt hiervoor veelal een extra bijdrage berekend. Er moet betaald worden in harde valuta, hetgeen in Tanzania overeenkomt met USD. Voor een toegangsbewijs bent u tussen de 30 en 100 USD per persoon kwijt. Kinderen van 5-15 jaar betalen 10 tot 30 USD. Kinderen onder 5 jaar gaan gratis mee. Voor de auto betaalt u ongeveer 40 USD, terwijl de gids u eveneens per dag een bedrag in rekening zal brengen.

De prijzen zijn niet voor alle parken en reservaten gelijk. Bijvoorbeeld voor een toegangsbewijs voor het Gombe National Park betaalt u zo’n 100 USD. Dit kleinste nationale park is in feite meer bedoeld voor research dan voor het toerisme. Kijk voor de meest recente informatie op www.tanzaniaparks.go.tz

Er zijn standaardregels waar u zich aan dient te houden als u een park of reservaat bezoekt. Ze zijn gebaseerd op de veiligheid van de bezoeker en de bescherming van het park met alles wat daarin leeft en groeit. De parken zijn geopend van 06.00 uur tot 19.00 uur (van zonsopgang tot zonsondergang). De maximumsnelheid bedraagt 50 km per uur, maar wilt u echt kunnen genieten dan is deze snelheid veel te hoog.

Informatie over de parken, plattegronden, e.d., maar ook afwijkende regels, openings- of sluitingstijden worden bij de receptie meegedeeld, zijn daar aangeplakt of worden u ter hand gesteld. U kunt nooit een beroep doen op onwetendheid. Bij een bezoek aan een park is er maar één persoon aansprakelijk… inderdaad: de bezoeker.

Het is streng verboden om de dieren op te jagen, te verjagen of op enige andere manier te storen. Voederen van de dieren is verboden, óók nabij de lodges in de parken. Roken is niet altijd verboden maar wees voorzichtig met vuur. Vooral in de droge tijd is een brand snel ontstaan. En áls u aan uw verslaving toe moet geven, doof de sigaret zorgvuldig!

Nationale parken en wildreservaten

10 prachtige bestemmingen in Tanzania