Het is een prachtig gebied, met rustige wegen, een paar lange witte stranden, rivierdelta’s en een wonderschoon achterland met karakteristieke bergtoppen. Waar je ook gaat, de prominente Montagne du Rempart (777 m) en Trois Mamelles (667 m) zijn bijna altijd zichtbaar en bakenen de grens af tussen de lage kustvlakte en het centrale plateau. Ten zuiden van het stadje Grande Rivière Noire is de Piton de la Rivière Noire (828 m) te zien, de hoogste bergtop van het eiland. Deze ligt in het Black River National Park, een groot beschermd natuurgebied met endemische flora en fauna.  

Het Rivière Noire-district is ook bekend vanwege diepzeeviscompetities en de authentieke uitvoeringen van de séga.

De westkust

Flic en Flac, Wolmar en kleinere plaatsen ten zuiden hiervan zijn al langer dan vandaag populaire bestemmingen. Ze liggen allemaal in de luwte van het bergachtige achterland en zijn daarom ook in de winderige wintermaanden heel geschikt voor een strandvakantie. Volg je de hoofdweg in deze streek, sla dan af en toe een zijweggetje in dat naar de kust leidt, anders zie je niets van de zee die hier mooi en afwisselend is. ‘s Avonds zakt de zon er knalrood weg achter de horizon in de richting van Madagaskar, achthonderd kilometer verderop in de immense Indische Oceaan.

Sinds enige jaren vindt langs delen van westkust een ware ‘bouwboom plaats’. Nieuwe villawijken voor rijke Mauritianen en buitenlanders veranderen de aard van de dorpen in deze streek in rap tempo. Veel mensen werken niet meer in de visserij maar in de bouw of het toerisme. De ‘typisch Mauritiaanse’ sfeer van weleer lijkt hier sneller te verdwijnen dan elders op het eiland.

St. Martin Cemetry

Ten noordoosten van Flic en Flac ligt in het plaatsje Bambous een bijzondere begraafplaats. Het is de enige plek op Mauritius die nog herinnert aan de 1580 joodse vluchtelingen die tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Mauritius kwamen. Zij wilden aanvankelijk naar Palestina maar de Britten weigerden hun daar de toegang. De ‘illegalen’ werden daarop verscheept naar Mauritius waar ze de oorlog in gevangenschap uitzaten. De meesten kwamen uit Wenen, Gdansk en Tsjecho-Slowakije. De 127 mensen die het niet overleefden liggen hier begraven. De South African Jewish Congress heeft de grafstenen in 1999 vervangen door nieuwe.