Dit is het gebied van eenzame wierookbomen, spectaculaire vergezichten en rijden boven de wolken. De vlaktes, valleien en bergen doen denken aan de Schotse Hooglanden, zeker als deze nat en diepgroen zijn (juli tot het begin van september). Route 47 is hier de levensader; deze moderne weg leidt naar de staatsgrens en is met een sedan te berijden (kijk uit voor kamelen). Langs de weg bevinden zich enkele controleposten; heb uw autopapieren en paspoort dus altijd op zak. Militairen bepalen tot hoever u door mag rijden, dit is afhankelijk van de situatie in naburig Jemen.

Jabal Al Qamar (‘Maangebergte’) vormde het terrein waardoor PFLOAG-rebellen Oman binnentrokken (de ‘Dhofar Insurgency’). Om dit te voorkomen, werd in de lente van 1973 een prikkeldraadhek geplaatst tussen Mugshayl en het binnenland. Deze ‘Hornbeam Line’ was dertig kilometer lang, voorzien van landmijnen en bemand door middel van zwaarbewapende observatieposten. Ondanks zware beschietingen en hinderlagen was deze barrière succesvol. In 1974-1975 plaatsen de Perzen een tweede barrière (Damavand Line) ter hoogte van Rakhyut.

Mugshayl

Mugshayl is de eerste plaats na het passeren van Salalah Port, u kunt hier tanken. De inwoners van dit aangename oord leven van vis- en kreeftvangst en hebben recent nieuwe huizen gekregen (deze bevinden zich aan uw rechterhand). Daarnaast is hier het zicht op de (bijna duizend meter hoge) kliffen die loodrecht in de blauwe zee verdwijnen, adembenemend.

Bezienswaardigheden

Gedurende Khareef en in het weekend wordt Mugshayl overspoeld met toeristen. Op werkdagen heeft u delen van het lange zandstrand voor uzelf. Een deel is voorzien van kokospalmen en wat strandhuisjes. Wat verderop vindt u het drassige terrein (de monding van Wadi Ashawq), hier ‘de lagune’ genoemd. Deze is visrijk en vormt daarom het leefgebied van reigers, zeemeeuwen en flamingo’s.

Langs de hoofdweg geeft een blauw bord ‘Kah’l Al Marnaif’ aan. Deze weg eindigt op de parkeerplaats, waar u kunt lopen naar het fameuze ‘blowhole’ (een nauwe opening waardoor bij vloed zeewater wordt geperst – dit is het gevolg van kalksteenontbinding). Het betegelde wandelpad is aangelegd onder een overhangende rotswand, u kunt hier uitrusten en genieten van het zicht op de Arabische Zee.

Fazaya Beaches

Als u Mugshayl verlaat, stijgt de weg en vormt deze twee series van complexe haarspeldbochten – wegenbouwkundige hoogstandjes waardoor is gezwoegd in de genadeloze hitte.

Bezienswaardigheden

Al snel passeert u de afslag ‘Fazaya’, hier leidt een onverharde en kronkelende weg naar beneden (jeep met vierwielaandrijving nodig).

U vindt hier enkele spectaculaire en stille zandstranden onder kliffen –deze voelen als privébezit. Het glasheldere zeewater omringt enkele kleine rotseilanden en is doorgaans turkoois. In deze idyllische omgeving ontbreken faciliteiten gelukkig; neem dus uw picknickspullen en parasol mee.

Rakhyut

Na Fazaya rijdt u feitelijk Jabal Al Qamar op, een eentonige rit door kaal plateaulandschap volgt. Rakhyut is duidelijk aangegeven; een nieuwe haarspeldweg (sedan volstaat) leidt naar het dorp, u daalt ongeveer duizend meter. Rakhyut stond vroeger te boek als exporteur van wierookhars naar India. In 1969 werd de plaats veroverd door PFLOAG-rebellen; zij vestigden hier hun hoofdkwartier. Pas in 1974 werden zij uit Rakhyut verdreven, dankzij een Perzische militaire operatie die resulteerde in een keiharde, bloedige strijd.

Bezienswaardigheden

Rakhyut is stil, stoffig en slaperig –alsof het zich de gebeurtenissen van 1974 niet wil herinneren. De ligging is echter magnifiek en geïsoleerd; hoge bergen torenen boven de minuscule vallei. De betonnen hoofdweg leidt naar het brede en rustige zandstrand, waar u kunt ontspannen of kamperen (geen faciliteiten).

Dalkut

Er is geen korte weg tussen Rakhyut en Dalkut; u dient terug te rijden naar Route 47. Deze vormt opnieuw een systeem van indrukwekkende haarspeldbochten, waarna ‘Dalkut’ is aangegeven. Net zoals Rakhyut ligt dit dorp in het gebied dat wordt bereikt door de zuidwestmoesson. Vroeger handelde Dalkut met andere havenplaatsen in dit gebied; wierookhars, honing en leer werden verscheept. U kunt hier tanken.

Bezienswaardigheden

Dalkut is klein, zanderig en vervuild door loslopend vee. Boven de fotogenieke panden en nauwe straten zijn de enorme hellingen van Jabal Al Qamar zichtbaar. Ook vindt u hier een moderne vissershaven; op het zandstrand liggen de restanten van de helikopter waarmee Ali Al Bayd in 1994 naar Oman vluchtte. Hij was Algemeen Secretaris van de Yemeni Socialist Party en leidde ‘zijn’ PDRY naar vereniging met Noord-Jemen. Hij was echter van mening dat de regering de belangen van het zuiden negeerde, waarna hij in 1994 de ‘Democratic Republic of Yemen’ uitriep; dit resulteerde in een bloedige burgeroorlog.

Sarfayt

De borden ‘Alyemen/Sarfait’ zijn in Dalkut onmisbaar. De rit naar deze grensplaats leidt over een nieuwe weg en neemt twintig minuten in beslag (bijna drie uur naar Salalah). Sarfayt is chaotisch en mist faciliteiten; het zicht op de Arabische Zee (achthonderd meter onder u) is daarentegen panoramisch. Indrukwekkend zijn hier de rotswanden, die als lange tafelbergen boven de plaats torenen.

Gedurende de Dhofar Insurgency was Sarfayt van ongekend strategisch belang. Hawf (waar trainingskampen, indoctrinatiescholen en het propagandacentrum van PFLOAG waren gevestigd) ligt nog geen tien kilometer van de grenspost. Rebellen namen Sarfayt dan ook regelmatig onder (artillerie)vuur. De basis werd in 1972 veroverd door ‘Sultan’s Armed Forces’; hiermee kwamen PFLOAG’s kamelenkonvooien (wapens, voedsel en rebellen) echter niet in het gedrang. Deze werden stilletjes langs de rotsachtige oevers richting Salalah geleid.

Bezienswaardigheden

Sarfayt (en diverse locaties in Jabal Al Qamar/ Jabal Samhan) behoren tot de weinige plaatsen in dit gebied waar baobabs groeien. Route 47 eindigt bij de moderne grenspost.