Musandam kenmerkt zich door uitersten: geologisch paradijs en seismisch slagveld. Dit is het gebied van diepe ravijnen, blauwe fjorden en geheimzinnige ruïnes die herinneren aan spoorloos verdwenen civilisaties.

Het schiereiland wordt voornamelijk bevolkt door de (hechte) Shihuh-stam; hun tradities en levensstijl maken dit gebied anders dan de rest van Oman. De tweehonderd Shihuh-dorpen zijn onderling verbonden; hierin wordt een taal gesproken die een mengeling is van Arabisch en Farsi. Bij de totstandkoming van de Verenigde Arabische Emiraten verkozen de Shihuh loyaliteit aan de sultan boven getrouwheid aan de nieuwbakken leiders van de Verenigde Arabische Emiraten. Dit kwam de Britten goed uit; zij prefereerden reeds bekend/bevriend Omaans (en pro-westers Perzisch) gezag over de strategische Straat van Hormuz.

Musandam betekent zoveel als ‘aambeeld’ – toepasselijk gezien de golven die hier op kliffen beuken. Niets symboliseert dit gebied beter dan de ‘jerz’, het lange en gedecoreerde bijltje dat mannen gebruiken als wandelstok. Mogelijk dateert dit voorwerp uit de bronstijd; u vindt het op de markten (wees terughoudend met koop, gezien dit op de luchthavens mogelijk wordt beschouwd als wapen).

Musandam telt dertigduizend inwoners; twintigduizend wonen in Khasab en vijfduizend in Daba. Zij werken in de visserij of zijn ambtenaar. Binnen de islam is hier sprake van sunnisme, sjiisme en ibadisme.

In Musandam vindt u vrijwel geen aflaj en raakt u al snel uw richtingsgevoel kwijt. Hoewel doorgaande routes te volgen zijn, dient u goed op de hoogte te zijn van type terrein en weersomstandigheden (door regen ontstaan kolkende rivieren in de honderden kloven). Een gids die ook de plaatselijke gebruiken en taal kent, is dus onmisbaar.

De telefoonnummers in dit hoofdstuk zijn Omaans, tenzij deze zijn voorzien van ‘+971’ (Verenigde Arabische Emiraten).

Dit hoofdstuk is verdeeld in de volgende secties:

• Oostkust Verenigde Arabische Emiraten;

• Zuid-Musandam;

• Noord-Musandam.