De slagader die alle delen van noordelijk Patagonië met elkaar verbindt is de recentelijk geopende ‘Carretera Austral’ (’zuidelijke weg’), een initiatief van de toenmalige president Pinochet om deze regio met de rest van het land te verbinden (om vooral geopolitieke redenen). In 1983 was het belangrijke traject Chaitén – Coihaique klaar, en in 1987 de aansluitingen met Puerto Montt in het noorden en met Cochrane in het zuiden. En in 1994 is de weg in het zuiden doorgetrokken tot Puerto Yungay aan de monding van de Rio Baker.

De Región Aisén is het dunst bevolkte deel van Chili met slechts 80.000 inwoners, van wie 40.000 in Coihaique (0.7 inwoners per km2), en vormt de ‘jongste’ regio van Chili: pas in de vorige eeuw kwam de kolonisatie van het gebied op gang en pas sinds 1987 (de voltooiing van de Carretera Austral) zijn veel dorpen over de weg bereikbaar. Aisén kunnen we beschouwen als Chili’s ‘laatste wildernis’, en ademt nog het meest de sfeer uit van een pioniersgebied, vergelijkbaar met het vroegere ‘wilde Westen’ van de V.S., waar het nog heel gewoon is om in contact te komen met de eerste kolonisten of ‘pobladores‘ die een bepaalde streek hebben ontgonnen en opengelegd. Hoewel de moderne tijd door verbeteringen in infrastructuur en communicatie snel oprukt vind je in deze Región nog veel dorpen waar een andere langzamere manier van leven heerst zonder de nieuwe druk van tijd en geld.

Een ontoegankelijke wildernis van regenwouden, ijskappen en berggebieden was en is de oorzaak van de geringe bevolkingsdichtheid en de zo late kolonisatie van Aisén. Nog steeds is het de regio met de meeste ongerepte natuur, die de reiziger, die avontuur ver van de platgetreden paden en het massatoerisme zoekt, fantastische mogelijkheden biedt voor onder andere trektochten, vissen en kanoën.