Even verder, rechts van de weg, bevindt zich de botanische tuin van Hakgala, in 1861 aangelegd als een plantage voor kinabomen en later ook voor koffie en thee. In 1882 werd de plantage omgevormd tot een botanische tuin voor bomen, rozen en varens door William Nock, die ervaring had opgedaan in de Kew Gardens en Hampton Court. Het is een van de weinige tropische plaatsen waar men met bloemen en planten uit Europa goede resultaten bereikt. Door de grote hoogte (1707 m) is er een geheel andere flora dan bijvoorbeeld in de tuinen van Kandy. De rots van Hakgala (590 m) die uit de tuinen omhoog steekt, zou volgens de legende hier door Hanuman vanuit de Himalaya zijn gebracht. De apengod was door Rama naar de Himalaya gestuurd om er een geneeskrachtig kruid te halen. In de Himalaya aangekomen bemerkte Hanuman tot zijn verbijstering dat hij de naam van het bewuste kruid vergeten was. Hij nam toen maar een hele berg tussen zijn kaken mee naar Sri Lanka, in de hoop dat het geneeskrachtige kruid op een van de hellingen groeide. Vandaar de naam Hakgala: 'kaakrots'. Wat verderop ligt het Hakgala Strict Natural Reserve.

Welimada

Door een groen berglandschap daalt de weg naar Welimada. Onderweg passeert u aangelegde terrassen, bruingele meertjes, bermen vol bloemen en de wit geverfde theefabriek van het Hakgala Estate. Welimada is een centrum van groente- en runderteelt. In 1919 werden alle Engelse koffieplantages er door insecten vernield. Na Welimada maken de theevelden plaats voor palmen en bananenplantages. Fel is de kleur van de flamboyants; groot zijn de kosvruchten die als romig dessert geliefd zijn.