Het schiereiland Palisadoes ligt tegenover de stad Kingston en is met de vaste wal verbonden door middel van de Norman Manley Highway. Als je gebruik maakt van het vliegtuig dan kom je aan op Norman Manley International Airport, de luchthaven van Kingston die ook op het schiereiland gevestigd is. De luchthaven is genoemd naar Norman Washington Manley (1893 – 1969), de eerste premier van Jamaica en één van de nationale helden van het land.

Kingston werd in 1692 door de Britten gevestigd, nadat een belangrijk deel van de oorspronkelijke hoofdstad Port Royal door een aardbeving en een vloedgolf was verwoest. Overlevenden van de aardbeving werden in een tentenkamp nabij het kleine stadje gehuisvest. Een muskietenplaag brak uit waardoor meer dan 2000 mensen omkwamen. Het was de bedoeling dat de bewoners van het tentenkamp terug zouden keren naar Port Royal, maar toen in 1703 de resten van die stad geplunderd en platgebrand werd door piraten, zag men van dat voornemen af en besloot men woningen te gaan bouwen in het boerendorp Kingston waardoor deze plaats een enorme groei doormaakte. Al in 1716 had Kingston zich ontwikkeld tot de belangrijkste handelsstad van Jamaica. In 1755 besloot de toenmalige gouverneur Sir Charles Knowls (1704 – 1777) de regering over te brengen van Spanish Town naar Kingston, waardoor ook internationaal de stad op de kaart zou komen te staan. De gevestigde orde vond dat geen goed idee omdat Kingston, met nauwelijks 11.000 inwoners, niet groter was dan een dorp en alle handelsbetrekkingen via Spanish Town liepen. Bovendien was de reputatie van Kingston niet al te best. Het kwam er wel uiteindelijk wel van, maar het duurde tot 1872 voordat de regering in Kingston werd gevestigd.

Sinds 1872 is het ook de hoofdstad van Jamaica, er wonen nu ruim een half miljoen mensen. In 1907 teisterde een aardbeving de stad waarbij meer dan 800 inwoners omkwamen. De gebeurtenis ging de geschiedenisboeken in als 'de Kingston aardbeving van 1907'. De aardbeving verwoestte ook vrijwel alle historische gebouwen van de stad en mede daardoor mocht er vanaf dat moment niet hoger meer gebouwd worden dan 60 voet (ongeveer 18 meter). Je zult dus in Kingston tevergeefs zoeken naar de wolkenkrabbers die elders in de wereld tot het stadsbeeld horen bij een plaats van deze omvang.

De stad is onderverdeeld in postdistricten, je ziet dan ook bijna altijd aanduidingen als Kingston 1 of Kingston 10 en dat loopt door tot Kingston 20. Je weet als je het adres kent meteen naar welk stadsdeel je moet. Lees je Kingston 1 dan is dat Port Royal, Kingston 6 is Liguanea, de wijk waar je het museum van Bob Marley vindt en Kingston 10 is de gebruikelijke aanduiding voor Half Way Tree de hoofdstad van het St.Andrew district.

Kingston herbergt diverse belangrijke gebouwen, waarvan de meeste gevestigd zijn aan Hope Road welke overigens tot St.Andrew behoort (zie hierna). Elke toerist bezoekt deze straat, want daarin is Tuff Gong International gevestigd, de vroegere studio van Bob Marley, tegenwoordig ingericht als museum. Ook Jamaica House, de ambtswoning van de minister-president bevindt zich in deze straat, evenals Kings House, de ambtswoning van de gouverneur-generaal van Jamaica. Ooit was dit het bisschoppelijke paleis.

Veel toeristen bezoeken de Hope Gardens (& Zoo), de botanische tuinen in Kingston, officieel Royal Botanic Gardens geheten.

In de jaren 1930 maakte de stad zijn grootste ontwikkeling door. Tal van handelsondernemingen brachten hun kantoren over naar Kingston. De haven werd een internationaal centrum van waaruit de gehele wereld bereikt kon worden, er ontstonden politieke partijen en vakbonden.

In 1948 werd de belangrijke 'University of the West Indies' gesticht, als een soort dependance van de Londense universiteit in het stadsdeel Mona (Kingston 7). Er schreven zich 24 medische studenten in. Tegenwoordig staan er meer dan 30.000 studenten te boek.

Hoewel het merendeel van de bevolking van Kingston van Afrikaanse afkomst is, is er buiten het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten geen stad te vinden waar zoveel mensen Engels spreken. In het oude gedeelte van de stad wonen veel Chinezen, handeldrijvende nakomelingen van vroegere Chinese bedienden die aan het einde van de 19e eeuw door welgestelde burgers naar Jamaica werden gehaald. Kingston is een smeltkroes van nationaliteiten die zich met elkaar vermengden. Behalve Afrikanen en Chinezen drukken ook Europeanen, voornamelijk afkomstig uit Groot-Brittannië en Frankrijk, hun stempel op het dagelijkse leven. Verder leven er nogal wat mensen uit Syrië en Libanon, uit hun land gevlucht vanwege hun (christelijke) geloof. Slechts een klein deel van de bevolking is van joodse afkomst.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat men ook vele godsdiensten kent, sommige met een duidelijk herkenbare Afrikaanse invloed. Men zegt al gauw dat men protestant is, maar daarbinnen zijn vele stromingen. De voornaamste zijn anglicaans, zevendedagsadventisten en baptisten, maar het sterkst vertegenwoordigd is de church of God, Gods kerk. Sommige mensen, met name die van Afrikaanse afkomst, zijn niet alleen bijvoorbeeld baptist, maar volgen ook de rasta beweging. Je vindt er verder nog boeddhisten, moslims, joden en volgelingen van de heiligen der laatste dagen.

Het klimaat in Kingston is wat de temperatuur betreft, redelijk stabiel. Overdag komt de temperatuur vaak boven 30° C uit, maar het wordt bijna nooit warmer dan 33°C. In de nacht koelt het af tot 21 á 24°C. Voor kou hoef je niet bang te zijn, de temperatuur kwam nooit lager dan 14°C, de hoogst gemeten temperatuur ooit bedroeg 36°C. De hoeveelheid neerslag is meer variabel, alle maanden valt er wel regen met uitschieters in de maanden juni, september en oktober waarin gemiddeld 100 mm of meer valt. De luchtvochtigheid is weer redelijk stabiel: tussen de 70 en 80%. Dat kan ook gezegd worden van het aantal zonuren: maandelijks schijnt de zon tussen de 240 en 260 uur.

Kingston is een groene stad met veel en goed onderhouden parken. Op veel plaatsen in die parken vinden samenkomsten plaats en er is altijd wel muziek. De belangrijkste zijn het Emancipation Park, het park van de Nationale Helden, het Mandela Park, waar na het overlijden van Nelson Mandela op 5 december 2013 een indrukwekkende herdenkingsdienst werd gehouden, en het William Grant Park. In Hope Gardens zijn de botanische tuinen gevestigd.

Kingston heeft genoeg bezienswaardigheden om je een paar dagen bezig te houden. Het meest bekend is het Bob Marley museum, als toerist ben je niet op Jamaica geweest als je dat hebt overgeslagen. Het is niet spectaculair, maar om gevoelsredenen moet je het bezocht hebben. Het is geheel gewijd aan de 'King of Reggae' en is gevestigd in diens vroegere woning: 56 Hope Road (ook de naam van een band uit Chicago), Kingston 6. In het museum zijn tal van wetenswaardigheden ondergebracht over het leven en het werk van Bob Marley en over het bekende platenlabel Tuff Gong van de groep The Wailers waar Marley lange tijd mee optrad. Een bezoek aan het museum vergt enige tijd, je moet veel lezen.

De eerste zwarte miljonair van Jamaica, George Stiebel, gaf opdracht tot de bouw van Devon House zoals het er tegenwoordig uitziet. Het is een prachtig geheel geworden en veel jongelui mogen deze plaats graag opzoeken om er te wandelen en er een praatje te maken. Wandel met ze mee en geniet van de prachtige aanleg van de tuinen rond het gebouw. Het huis is in 1990 aangewezen als nationaal monument en het wordt beschouwd als één van de belangrijkste nationale monumenten. Officieel dateert het uit 1881, maar al veel eerder stonden er gebouwen op deze plaats en delen van het huidige gebouw waren niet opgenomen in het oorspronkelijke plan. Niettemin werd het uiteindelijk een plaatje, geheel gerestaureerd in 1960. Het staat symbool voor de diversiteit van het Jamaicaanse volk. De meeste toeristen gaan er trouwens ook heen om kennis te maken met het ijs dat er gemaakt wordt, naar men zegt het lekkerste ijs op Jamaica.

Op de hoek van Knutsford Boulevard (The Strip) en Oxford Street vind je de hoofdingang van het Emancipation Park. Het park is de meest geliefde plaats van de inwoners van Kingston om er, in het hartje van de stad, te ontspannen. Ze lezen er een boek, eten er hun lunch en joggen er op de speciaal voor dat doel aangelegde baan. Er is een permanent podium waar regelmatig voorstellingen van uiteenlopende aard gegeven worden. Het park werd aangelegd om permanent te doen beseffen dat de slavernij verleden tijd is en de beelden die je in het park kunt bewonderen beelden dat ook uit. Het belangrijkste beeld: 'Redemption Song', heeft als opschrift 'None but ourselves can free our mind': 'Niemand anders dan wijzelf kan onze geest bevrijden'. In het park is een veelheid van in- en uitheemse planten bijeengebracht. Om de vrijheid te benadrukken zijn nergens in het park hekken of afscheidingen aangebracht en bordjes met 'verboden toegang' of 'verboden zich op het gras te bevinden' zul je tevergeefs zoeken.

Veel toeristen, maar ook Jamaicanen, bezoeken Fort Clarence Beach om er te genieten van het prachtige (zwarte) zandstrand, maar ook vanwege de omgeving en de gemoedelijkheid die er altijd heerst. Bovendien is het een ideaal uitgangspunt voor trips die wat meer landinwaarts voeren.

In 1911 werd op de fundamenten van de oude kerk de Kingston Parish Church herbouwd. De oude was door de aardbeving van 1907 verwoest. De nieuwe kerk is, met uitzondering van de klokkentoren, een kopie van het oorspronkelijke bouwwerk. Aan die toren is nog een ander verhaal verbonden, deze werd pas gebouwd na de Eerste Wereldoorlog, ter nagedachtenis aan hen die sneuvelden in de oorlog. Inwoners van Kingston zeggen, als ze in de nabijheid van de klokkentoren het levenslicht zagen, dat ze 'geboren zijn onder de toren'. In de kerk bevinden zich diverse monumenten die herinneren aan gebeurtenissen of personen die direct met de stad te maken hebben gehad.

De oudste kerk van Kingston is de St.Andrew Parish Church. Het is de derde kerk die de naam draagt en de huidige kerk staat niet precies op de fundamenten van het oudste exemplaar. De eerste twee werden getroffen door aardbevingen, de eerste werd geheel verwoest door de aardbeving van 1692, de aardbeving in 1907 maakte een grondige renovatie van de in 1700 herbouwde kerk noodzakelijk. De eerste kerk werd ingewijd in 1664 en is onder Brits bestuur genoemd naar de apostel Andreas, de Britten zeggen echter dat de kerk vernoemd is naar de beschermheilige van Schotland. Hoe dan ook, het is dezelfde. Het is de grootste en tot 1870 de enige anglicaanse kerk in dit district. Als gevolg van snelle groei van het aantal inwoners van St.Andrew waren duizenden parochianen aangewezen op de geestelijk zorg vanuit deze kerk. De oorspronkelijke kerk is dan ook diverse malen uitgebreid, voor de eerste keer in 1700 tijdens de herbouw van de verwoeste oorspronkelijke kerk. De tweede uitbreiding vond plaats in 1879, de derde tijdens de renovatie na de aardbeving van 1907. De prachtige glas in lood ramen werden tijdens de uitbreiding in 1879 geplaatst. De laatste uitbouw vond plaats in 1974, toen de kantoren en het conferentiecentrum aan de kerk toegevoegd werden. Het orgel is de vierde dat ooit in de kerk werd geplaatst, het huidige exemplaar dateert uit 1978. Op de begraafplaats, een van de oudste op Jamaica en nog steeds als zodanig in gebruik, rusten talrijke mensen die voor Kingston en Jamaica van bijzondere betekenis zijn geweest. Sinds 2003 staat de kerk op de lijst van nationale erfgoederen.

Als je een dag lekker wilt luieren dan neem je vanaf Port Royal, op het uiterste puntje van het schiereiland Palisadoes, de ferry naar het onbewoonde eilandje Lime Cay (of je laat je er brengen met een vissersboot), een van de eilandjes voor de kust. Je bent er in een kwartier en je vindt er prachtige stranden. Neem je eigen lunch en drinken mee, er zijn geen voorzieningen op het eiland, hoewel er soms, maar dat is vaak in het weekend, mensen rondlopen met een koelbox die de inhoud ervan aan de man proberen te brengen. Er zijn ook mensen die een poging doen om je te interesseren voor deelname in de bouw van een resort, maar dat zijn dus oplichters waar je je niet mee in moet laten. Bebouwing of een andere vorm van exploitatie van het eiland is onmogelijk omdat het regelmatig geheel onder water staat. Bij minder weer zal een tocht erheen niet lukken (hoewel je wel met een boot erheen gebracht kunt worden, maar dat is business). In het weekend wordt het eiland in bezit genomen door inwoners van Kingston. Dat heeft veel en harde muziek tot gevolg en als je daar niet van houdt kun je het eiland in het weekend beter aan hen laten. Als je toch naar het einde van het schiereiland wilt zonder over te varen, dan zijn Fort Rockey en Fort Charles leuke plaatsen om te leren hoe men vroeger de haven van Kingston verdedigde.

Meer dan 30 jaar geleden werd het National Dance Theatre Company opgericht. Men brengt zang en dans van over de gehele wereld, maar het benadrukt toch de vele dansuitingen die oorspronkelijk van de Caribbean afkomstig zijn. Mocht je een voorstelling bij willen wonen, voor de liefhebbers een absolute must, dan moet je lang voordat je naar Jamaica afreist al een plaats besproken hebben. Enkele touroperators bieden een pakket aan waarin een voorstelling is opgenomen.

De liefhebbers van cultuur brengen een bezoek aan de National Gallery of Jamaica. Er is een grote collectie bijeengebracht van Jamaicaanse kunstenaars, maar ook artiesten van ver over de grenzen hebben er een plaatsje gevonden. Regelmatig doen grote reizende tentoonstellingen de Gallery aan. Wil je een goede indruk hebben van hetgeen Jamaicaanse kunstenaars voortbrachten, dan is een bezoek aan dit museum, een van de weinigen op Jamaica dat zich kan meten met belangrijke musea elders op de wereld, een kans bij uitstek om daarmee kennis te maken.

Eén van de botanische tuinen die Kingston rijk is, is gewijd aan de nationale helden van het land, het National Heroes Park. In het park liggen talrijke prominente Jamaicanen begraven, dus het herinnert niet alleen aan de zeven nationale helden van het land (kijk bij: Algemene informatie Jamaica, Geschiedenis). Je hebt bepaald niet de indruk dat je je op een begraafplaats bevindt. Er staan schitterende monumenten ter nagedachtenis aan mannen en vrouwen die van betekenis waren voor de totstandkoming en de ontwikkeling van het land. Op de monumenten zijn opschriften aangebracht met in het kort de geschiedenis van de persoon ter ere van wie het monument werd opgericht. Je zou het kunnen vergelijken met een overzicht van de geschiedenis van Jamaica. Op de derde maandag van oktober, de Dag van de Helden, is het park het middelpunt van de vele festiviteiten.

Het park werd ingericht in 1783 als een racebaan voor paardenraces en Kingston Race Course genoemd. In 1905 werd de racebaan verlegd naar het Knutsford Park en werd het park omgedoopt tot George VI Memorial Park ter ere van koning George VI van Groot-Brittannië. De huidige naam kreeg het pas nadat Jamaica onafhankelijk geworden was in 1962.

Een prominente plaats is ingericht voor het Jamaica War Memorial ter nagedachtenis aan de Jamaicanen die omkwamen in één van de wereldoorlogen en die elders begraven liggen. Het monument dat in 1922 werd opgericht stond oorspronkelijk in het oude gedeelte van Kingston, maar werd in 1953 overgebracht naar de huidige plaats. Om je vast een indruk te geven van de grootte van het monument: het kruis dat de bovenzijde van het monument siert, weegt 1,5 ton.

Het zijn niet alleen maar helden van Jamaica die er worden geëerd. Zo tref je er bijvoorbeeld een borstbeeld aan van Antonio Maceo. Hij was Cuba's eerste generaal met gekleurd bloed in de aderen. Het beeld werd geschonken door de bevolking van Cuba als dank voor het feit dat hem op Jamaica asiel werd verleend gedurende de periode dat hij van Cuba was verbannen. Ook worden er de 140 oudere vrouwen herdacht die omkwamen bij een brand in een bejaardenhuis in 1980. Hun stoffelijke overschotten zijn bijeengebracht in een massagraf.

Als je met kinderen Kingston bezoekt dan doe je ze zeker een plezier met een bezoek aan het amusementspark Putt N Play. Hoewel het park niet groot is kun je er toch van alles beleven. Er zijn botsautootjes, er is een carrousel, een safaritrein en nog een aantal zaken die kinderen en volwassenen dichter bij elkaar brengen.

Men noemt Holywell Park een van de best bewaarde geheimen op het gebied van natuurlijke schoonheid die er op Jamaica te vinden zijn. Een groot deel van het park is beschermd natuurgebied en het is een mooi startpunt voor tochten in de Blue Mountains en de John Crow Mountains, door de Jamaicanen kort samengevat als BJCMNP: Blue and John Crow Mountains National Park. Het park ligt op een hoogte van ongeveer 1000 meter en het is een lustoord voor hen die de rust zoeken of de warmte van de stad en het platteland voor een poosje willen ontvluchten. Vanuit Kingston is het nog wel een behoorlijke trip, met de auto moet je toch wel ruim een uur uittrekken en dat maakt het als dagtocht dan weer minder aantrekkelijk. Het park heeft ooit grote schade opgelopen als gevolg van enkele beruchte orkanen, maar de verwoeste gedeelten zijn opnieuw beplant, hoofdzakelijk met pijnbomen.

Alles overziende kun je zeggen dat Kingston alles heeft wat een stad van enige omvang hoort te hebben, reden voor een toerist om er graag een of meer dagen te verblijven: veel bezienswaardigheden, tal van cafés en restaurants en een bruisend nachtleven.

De Blue Mountains werd elders reeds uitgebreid beschreven (kijk hiervoor bij De Blue Mountains). Ook vanuit Kingston is het berggebied goed bereikbaar en de excursiemogelijkheden erheen zijn zeker zo goed als wanneer je de trip vanuit een andere plaats zou maken.