Het is een prima plaats voor tochten naar het binnenland, de Blue Mountains vormen een belangrijke attractie. Toeristen komen er ook graag om een kijkje te nemen bij de Blue Lagoon, naar men aanneemt de overblijfselen van de krater van een uitgedoofde vulkaan. Ook het varen met een vlot op de Rio Grande behoort tot de topattracties.

Het district Portland is niet alleen door het toerisme van economisch belang. Landbouw neemt ook een belangrijke plaats in. Meer dan waar ook in het land worden er kokosnoten, bananen, mango's, granen en koffie verbouwd. Er is ook wat textielindustrie, maar dit speelt geen overheersende rol. Niettemin vinden in de bijna 20 textielfabrieken veel mensen werkgelegenheid.

Als je van goed gekruide spijzen houdt kom je vanzelf in een van de vele restaurants in het district terecht: het is de beste plaats op Jamaica om te genieten van jerk food, gekruide vleessoorten met zowel vis als varkensvlees als basis.

Portland diende als achtergrond voor bijna 800 films en veel popsterren, waaronder Rihanna, maakten er de videoclips voor hun albums.

Het aantal 'zwarte' mensen is opvallend, bijna 90% van de bevolking heeft een donkere huidskleur.

Port Antonio en omgeving

De hoofdstad van het district Portland beschikt over twee natuurlijke havens: West Harbour en East Harbour, gescheiden door een heuvelrug. De Spanjaarden noemden ze Puerto San Francisco en Puerto Anton, de haven waaraan de stad zijn naam ontleent. Toen de Britten de macht overnamen noemden ze het Titchfield.

In 1729 werd Fort George gebouwd om de stad, wat toen nog een klein dorp was, te beschermen tegen aanvallen vanuit zee. Dat is er nooit van gekomen. Piraten en Maroons bedachten zich wel tweemaal voordat ze er aan wal gingen. Het dorp was omgeven door een ondoordringbaar oerwoud en het lag te midden van moerassen. Datzelfde belemmerde boeren om zich er te vestigen en ondanks het feit dat de Britten, die het gebied verder wilden ontwikkelen, de boeren allerlei toezeggingen deden (gratis land en slaven), de muggen en de tropische regenval die het gebied regelmatig teisterden schrikten de meeste potentiële bewoners af. Er kwam pas een einde aan het isolement toen de Britten tot overeenstemming kwamen met de Maroons om hen niet langer te vervolgen. Men ging er, net zoals op veel andere plaatsen op Jamaica, suiker verbouwen, maar door het vochtige klimaat werd dat geen succes. De grote plantages werden opgedeeld en men ging zich toeleggen op de verbouw van bananen. Dat werd wel een groot succes en met evenveel succes werden andere gewassen verbouwd. De bananen bleven echter het belangrijkst en ook bij de uitvoer ervan speelden de havens een belangrijke rol. De stad kreeg de bijnaam 'Bananenhoofdstad van de wereld'. Algemeen gaat men ervan uit dat de Banana Boat Song van Harry Belafonte in Port Antonio zijn oorsprong vond. Ook de 'bananenkoning van Jamaica', Lorenzo Dow Baker, had er sinds 1902 zijn uitgestrekte plantages. Je kunt de plaats terugvinden op enkele kilometers ten oosten van Port Antonio, bekend als San San, genoemd naar de Chinese vriendin van één van de vroegste bewoners. Na de dood van Lorenzo Dow Baker namen zijn zoons het beheer over en breidden de plantages verder uit. Ze verbouwden in hoofdzaak pimento, maar legden zich ook toe op veeteelt. Deze uitbreiding staat bekend als Fairfield, een latere uitbreiding werd Pompey genoemd.

Eén van de beroemdste personen die in 1946 in de stad neerstreek was de Hollywood legende Errol Flynn. Hij kwam er bij toeval terecht toen hij met zijn jacht Zacca uit moest wijken voor een orkaan. Volgens hem was de stad en de omgeving 'mooier dan enige vrouw'. Hij woonde er lange tijd en maakte vele plannen om de stad nog attractiever te maken. Het Tichfield hotel werd in zijn opdracht gebouwd, maar hij overleed voordat al zijn plannen verwezenlijkt waren. Tot vandaag de dag kan men je in Port Antonio alles over hem vertellen, de verhalen over de feesten die hij gaf zijn het meest in trek.

San Antonio wordt door de gemiddelde toerist niet aangedaan, veel Amerikanen hebben zich er echter permanent gevestigd. Als je er komt moet je zeker een bezoek brengen aan de twee bekendste pleinen: Town Square en Port Antonio Square.

Vanuit Port Antonio worden tal van dagexcursies aangeboden, maar vistochten op zee en duiken voor de kust zijn het populairst.

Buff Bay

Aan de monding van de Buff Bay River ligt het gelijknamige plaatsje. Als je een goede indruk wilt hebben over het leven op Jamaica in de tijd dat planters er het voor het zeggen hadden, dan moet je een paar nachten in Buff Bay blijven. Het ligt midden in een gebied waar vroeger grote plantages lagen en veel van de huizen die door de eigenaren werden gebouwd zijn nog in goede staat. Je kunt vanuit Buff Bay naar Kingston rijden, maar gewoon een dag op stap langs de rivier tot aan The Gap is al een tocht om nooit te vergeten, via Spring Hill en de Twyman's Coffee Estate, gevestigd in een oude herberg midden in het Blue Mountains National Park. Vanuit The Gap kun je nog een tocht ondernemen naar de Catherines Peak op 1540 meter hoogte.

Vanuit Port Antonio kun je de kustweg verder volgen langs het oostelijke deel van Jamaica. Het eerste gedeelte van de trip voert over een minder goede weg en mocht er toevallig een storm opsteken dan is het beter om even te blijven waar je bent. Raadpleeg de lokale bevolking bij twijfel. Direct nadat je Port Antonio verlaten hebt, rijdt je door een moerasachtig gebied en het is geen overbodige luxe je te wapenen tegen de muskieten die hier met miljoenen hun vestigingsgebied hebben. Als je besluit om een bezoek aan Folly Point met de gelijknamige vuurtoren achterwege te laten, ben je de muggen al snel kwijt en kom je langs plaatsen die tot ieders verbeelding spreken zoals de al genoemde Franchman's Cove, Dragon Bay en Blue Lagoon. Als je Fair Prospect eenmaal gepasseerd bent wordt de weg weer een stuk beter en kun je gemakkelijk doorrijden naar de monding van Hector's River die de grens vormt met het St.Thomas district. Onderweg zijn diverse overnachtingsmogelijkheden.